Domostwa

Dwupoziomowe mieszkanie w stylu minimalistycznym. Dominują czerń i biel z dodatkami złota. Na parterze znajdują się kolejno: wielki salon, kuchnia, pierwsza łazienka. Na piętrze mamy sypialnię, drugą łazienkę i gabinet z biblioteką. Z każdego pomieszczenia można udać się na przestronny taras - jedyne miejsce z jakąkolwiek roślinnością.

Dzielnica - Opera. Dwupiętrowy penthouse, do którego prowadzi osobna winda zatrzymująca się tylko na ostatni piętrze - żeby tam dojechać trzeba znać kod, a i tak zaraz po wyjściu natyka się na recepcjonistę. Sam penthouse to mieszanina stylów - nowoczesnego, szczególnie na drugim piętrze, oraz starych elementów na parterze, gdzie przyjmuje gości. Wszedzie dominuje jasny kamień, jest też wiele posągów, a nawet fontanna w holu, które przypominają jej dzieciństwo i kubańską haciendę. Jeśli chodzi o zabezpieczenia, to występuję tutaj monitoring oraz dwójka ochroniarzy, z czego jeden obserwuje kamery. Okna posiadają żaluzje, by zakryć słoneczne światło.

Posiadłość Tatarka.

Posiadłość Merlota znajduje się na obrzeżach XVI. dzielnicy, w pobliżu lasku bulońskiego. Sporych rozmiarów działka i stojące na niej budynki należą do wampira od przeszło wieku. I chociaż sam dom wygląda na pierwszy rzut oka niepozornie, to kryje pod sobą naprawdę imponujące podziemia - stare lochy, pracownie i piwnicę pełną wszelkiego rodzaju wina. W pozostałych częściach posiadłości natknąć się można na różnego rodzaju działa sztuki, którymi Merlot okazyjnie handluje, czy broń białą, którą swojego czasu poważnie się interesował. Samego właściciela najłatwiej znaleźć w pokoju muzycznym lub w domowej bibliotece. I choć Merlot jest raczej samotnikiem, to wszyscy jego dobrzy przyjaciele i krewniacy mają wstęp wolny do jego posiadłości.

Sporych rozmiarów loft z małym tarazem, położone w dzielnicy II - Bourse. Mieszkanie jest urządzone dość nowocześnie, w ciemnych barwach, a na oknach wiszą grube zasłony, które ułatwiają funkcjonowanie podczas dnia. Wchodząc można poczuć zapach przypraw korzennych oraz cynamonu z palącej się świecy sojowej. Po schodach na górę znajduje się łazienka oraz sypialnia, gdzie jest jeszcze ciemniej. Palą się tam małe lampki, dając kameralne światło. W pomieszczeniu na toaletce zazwyczaj stoją świeże kwiaty.

Do Cerise należy jednopiętrowy budynek położony w IX dzielnicy Paryża, w pobliżu dwóch innych nieruchomości, będących w posiadaniu rodziny Draculi. Na jego parterze urządzono księgarnię, a sama Cerise jako swoje lokum zaadoptowała przede wszystkim piwnicę - posiadającą osobne wejście od księgarni (a także zamaskowane przejście do samej księgarni, na wypadek, gdyby musiała szybko umykać). Przebywa w niej, kiedy nie mieszka w domu rodzinnym.Na dole znajdują się cztery nieduże pomieszczenia oraz niewielka kuchnia. Jeden z nich pełni funkcję salonu, drugi sypialni, trzeci pracownicy Cerise - ostatni zaś stoi niezagospodarowany i służy głównie do trzymania książek iw razie potrzeby jako pokój gościnny. Wzdłuż ścian zarówno w sypialni, jak i salonie, ciągną się regały pełne ksiąg. Mieszkanie sprawia wrażenie nieuporządkowanego, bo wampirzyca rzadko pamięta o tym, by posprzątać. Wszędzie poniewierają się książki albo sprzęt elektroniczny. Meble sprawiają wrażenie starszych i niezbyt do siebie dobranych: przy ich rozstawianiu i wyborze ewidentnie kierowano się przede wszystkim wygodą. Wejścia bronią podwójne, antywłamaniowe drzwi oraz alarm.

Dom znajduje się w gotyckim kościele. Całość urządziła Charlotte. Dom posiada antresolę, na górze jest jej pracownia, na dole kuchnia, jadalnia oraz salon. Meble w większość są w stylu industrialnym, ściany zachowała oryginalne, freski odnowiła. Podłogi mają system ogrzewania, są całkowicie nowe. Sypialnie, łazienki oraz druga mała kuchnia znajdują się piętro niżej. W domu jest bardzo dużo roślin, a także książek, które nie mieszczą się na pułkach. Ogród posiada oryginalne tablice oraz pomniki, znajduje się tam szklarnia.

Posiadłość została zbudowana w 1648 roku. Miała być symbolem statusu rodziny dyplomatów de Rouvroy. Wnętrze jest bogate, nie brakuje rzeźb, obrazów, marmuru i złota. W środku można poruszać się niepostrzeżonym, posługując się przejściami dla służby. Biblioteka posiada obfitą kolekcję ksiąg, a nawet jest regał dla literatury współczesnej. Większość została zachowana w starym stylu, ale można spotkać nowy sprzęt taki jak kino domowe czy maszynę do popcornu. Dom otaczają różane ogrody, a także niedawno został wybudowany basen i garaż. Bliżej zachodniego ogrodzenia znajduje się mała kapliczka gdzie zostali pochowani członkowie rodziny Henrietty.

Klimatyczny dwupokojowy apartament o powierzchni szalonych 26 metrów kwadratowych. Znajduje się na trzecim piętrze w kamienicy na obrzeżach dzielnicy Butte-Montmartre. Główna jego zaleta to cena i widać to stanie oraz typie mebli, ale wciąż plasuje się poziom wyżej, niż najbardziej bezduszne kawalerki. Składa się z pustawego salonu z aneksem kuchennym, sypialni z dwuosobowym łóżkiem na lichej ramie i niewielkiej łazienki z kabiną prysznicową. Wszystkie podłogi wyłożone są szarym linoleum o kiczowatej fakturze drewna. Ściany pomalowane na blade kolory są zupełnie puste, na soliku przy salonowej kanapie stoi paprotka - jedyny przejaw życia w tym miejscu. Wszystko ma zapach lawendowego odświeżacza powietrza, przez który czasami przebija się zioło i surowe mięso.

Położony na ostatnim piętrze jednego z postindutrialnych budynków należących do rodziny Scaletta loft przy ulicy Greneta w centrum Paryża. Nie oszczędzano na jego bezpieczeństwie i całość jest pilnie strzeżona, zarówno z pomocą nowoczesnej technologii, jak i zatrudnionych za wcale niemałą stawkę uzbrojonych ochroniarzy. Na gości czeka zawsze uśmiechnięta recepcjonistka, do samego loftu zaś prowadzi dedykowana winda. Wnętrza urządzone są gustownie, widać, że do ich aranżacji zaangażowano doświadczonych projektantów, którzy zdołali połączyć miejski styl z licznymi dziełami sztuki klasycznej oraz elementami zieleni. Taras zabudowano, tworząc z niego zimowy ogród pełen najróżniejszych roślin. Warto dodać, że okna nie tylko zostały odpowiednio wzmocnione, ale również wyposażone w żaluzje, zdolne zablokować zupełnie dostęp światła słonecznego do wnętrza.

Trzypiętrowy, stosunkowo nowy budynek położony w XVI dzielnicy, graniczący z Laskiem Bulońskim. Wybrany przez właściciela ze względu na usytuowanie w znacznej odległości od innych domów, co zapewnia wampirowi spokój ducha. Urządzony całkiem przytulnie i nowocześnie, z oknami o szczelnych zasłonach, które za dnia chronią przed promieniami. Zdecydowana jego część jest nieużywana, choć sprawia nieco inne wrażenie. Największym jego atutem jest wszechstronna, rozbudowana piwnica, w której Sylvain spędza większość swojego wolnego czasu. Podwórze jest niewielkie i nieużywane, a przy domu stoi oddzielnie wybudowany garaż.

Dom znajduje się po drugiej stronie Sekwany, przy moście prowadzącym do dzielnicy XVI. Jednopiętrowy, prosty, niczym się nie wyróżniający. Wnętrze udekorowane w stylu wschodnim.

Domostwo położone na obrzeżach miasta, pośród strzelistego lasu iglastego jest nowoczesną bryłą z przyległym doń ogrodem utrzymanym na modłę klasyczną, z drewnianymi ścieżkami i licznymi skalniakami oraz idealnie przystrzyżonymi karłowatymi drzewkami. Wśród zieleni odnaleźć można spory, tradycyjny pawilon ceremonii herbacianych oraz plac ćwiczeniowy wraz z zadaszoną salą. Samo wnętrze domostwa jest dość surowe, brakuje tu zbędnych elementów, prym natomiast wiodą proste, nowoczesne formy przeplatające się ze sztuką ukiyo-e oraz misternie uformowanymi drzewkami bonsai wyrastającymi spomiędzy drewnianej podłogi, którą pokryta jest większość pomieszczeń. Łatwo się tu zgubić za sprawą mnogości pokojów o przeróżnym przeznaczeniu: od tych niezbędnych, takich jak kuchnia, sypialnie, łazienki i sporych rozmiarów salon, poprzez bibliotekę, gabinety, salę treningową, saunę i basen znajdujący się w sercu domu. Będąc tu gościem można odnaleźć jeszcze więcej zagadkowych pomieszczeń, w których składowane są zabytki sztuki japońskiej, a także historyczna broń.

Spora rezydencja znajdująca się w XVII dzielnicy Paryża. Z zewnątrz wyglądająca na nowoczesną willę, w środku zaś urządzona w stylu nowoczesno-chińskim. Posiadłość dookoła jest odgrodzona sporą połacią zieleni. Kod do furtki i magnetyczne czipy do otworzenia jej posiadają tylko członkowie stada oraz zaufane osoby, którym Liling je powierzyła. Brama automatyczna strzeżona jest również przez familianta siedzącego w pancernej stróżówce. Cały teren jest zabezpieczony rozmaitymi zabezpieczeniami oraz monitorowany.

Budynek tak różny od innych znajduje się w znaczącej odległości od centrum Paryża. To próba połączenia Azji ze słonecznym Los Angeles. Ogrom różnorodnych drzew ma nawiązywać do natury, lecz także zapewniać naturalną ochronę dla zamieszkującego tę posiadłość wampira. Ponadto na wszystkich oknach zamontowano folię blokującą promieniowanie UV, która skutecznie radzi sobie z mniej nasłonecznionymi porami roku. Posiadłość jest jednopiętrowa, lecz posiada też piwnicę, w której znajduje się bar, sauna, mniejszy basen oraz kilka pomieszczeń gospodarczych. Ogród i tereny wokół to mniej lub bardziej atrapy, które mają dodać autentyczności temu miejscu.