23.01.2024r. A ty całowałeś faceta?

First topic message reminder :

Siedział. Siedział rozwalony na kanapie. Siedział rozwalony na kanapie i myślał. Nie, on nie myślał, może to był problem, bo prawda była taka, że myśli nie były aktywnie uprawiane, a jedynie przelatywały mozolnie przez jego głowę, gdy czekał na brata.
Kanapa, poduszka i koc, no i chińszczyzna na stoliku czekająca na odgrzanie. Tak go teraz naszło, że co jeśli Enzo też kupił chińszczyznę? Co jeśli będą mieli dwa zestawy? Chyba nie będą na to narzekać, zjedzą wszystko aż im się uszy będą trzęsły. Łakomczuszki.
Był więc on, koc i poduszki, na kanapie, jedzenie przed nim. No i były też koty na jego nogach, zwinięte w kłębki, jeden na drugim, oba grzejące cholernie mocno w nogi i dające te miłe uczucie wibracji, gdy ucieszone kotełki mruczą. Chyba tylko to powstrzymywało go przez rozpoczęciem jedzenia. Nie czekałby na Enzo? Czekałby, tylko z mniejszą ilością swojego jedzenia i później by liczył, że ten młodszy bliźniak się podzieli. Westchnął ciężko, ale powoli, żeby kotów nie wybudzić i sam odchylił głowę w tył na oparcie kanapy. Środek nocy był, to co innego robić, jak nie spać? Przymknął oczy tylko na chwilkę. Czy zasnął? Nie wiedział.

@Enzo Lacroix

Czasami zastanawiał się jak to było z jego naturą i charakterem. Kiedy był wilkiem nie przejmował się wieloma rzeczami na przykład etykietą, panowaniem nad emocjami, niespoufalaniem się. Jako człowiek się tak nie zachowywał, bo często nie mógł, nie miał fizycznie jak, wiedział, że nie wygląda groźnie czy stanowczo. Forma wilka dawała mu dużo więcej możliwości, a mając je odruchowo z nich korzystał.
Widział, jak głowa Enzo się dymy, co było dziwne, bo to przecież właśnie on był zawsze od myślenia, rzucanie pomysłów nie sprawiało mu problemów. Czyżby się zaciął? Najwidoczniej sytuacja była z lekka nietypowa, a mózg próbował swoich sił w wybrnięciu z niej. W końcu neurony zadziałały poprawnie i po poczochraniu łba Enzo poleciał do pokoju. Naturalnie Theo poleciał za bratem stukając pazurkami o ziemię. Swoją drogą teraz czuł, że przydałoby się im mieć w mieszkaniu więcej dywanów, żeby łapki nieco bardziej czepiały się ziemi.
Jak cień podążał za nim, przysysając się znów do niego łbem, zaglądając co tam robi, czego szuka, co znajdzie i co zrobi z tym co znajdzie.
Ogon zabujał się na boki, szczeknął krótko dla potwierdzenia jego słów. Owszem, miał mądrego brata, temu nigdy nie zaprzeczał.
Uspokoił się na chwilę z ruchami, wyciągając łepek, zając się obwiązać paskiem i wziąć na smycz. Brakowało tylko adresówki i podrabianej książeczki zdrowia. I jedno i drugie da się załatwić.
Pokiwał mu głową, zadowolony z pomysłu. A kupi obrożę, taką z kolcami, różową, albo fioletową, albo taką co jeszcze ma brokat. Full wypas.
Śledził go wzrokiem gdy wstawał, merdał ogonem z rozdziawioną w ziajaniu paszczą, a Enzo mógł widzieć, że gdy rzucił swoją prośbę, za oczyma wilkołaka nie poruszyła się ani jedna komórka mózgu, nie było tam nic mądrego. Może to i dobrze, w końcu żeby móc biegać za patykiem nie jest potrzebna wybitna inteligencja, a dzisiaj rzucania patyka będzie dużo.


@Enzo Lacroix