You’re in my inappropriate thoughts - Elisabeth & Egon - najciemniejszy kąt imprezy

Zagadką istnienia było, dlaczego nie dostrzegł jej wcześniej. Chociaż, może to wcale nie było aż tak skomplikowane. Trochę się działo, zdążył mieć odjazd po tortowym grzybie, utonąć w chmurze dymu wraz z Sahakiem i nawet zrobić za krzesło dla Tahiry. No ale w końcu jego oko ułowiło sylwetkę Elisabeth.
Coś go do niej przyciągało. Zresztą… była sama, czemu miał nie skorzystać? Postanowił się do niej zakraść co wcale nie było takie trudne biorąc pod uwagę specyficzne oświetlenie i muzykę. Kiedy był już tuż, tuż objął ją rękami w pasie i przylgnął do jej pleców.
-Podobno to króliczka trzeba gonić a nie na odwrót- oznajmił ze śmiechem w głosie. Mówił na tyle głośno by dało się go usłyszeć. -Jeszcze nigdy w życiu nie widziałem tak seksownego imbryczka- walnął od razu komplementem, bo co się będzie szczypać. W ogóle to czy mu się wydawało czy Elisabeth wyglądała jeszcze bardziej zniewalająco niż ostatnio? Swoją drogą kreacja wampirzycy również całkiem mocno działała na wyobraźnię.

@Elisabeth Riche

Na tej urodzinowej imprezie ziało się faktycznie niezwykle wiele. Co nieco już sama miała wypite i nie było z tym jej źle. Nie była wstawiona tak, by nie pamiętać. Ot przyjemnie jej się rozmawiało. Z resztą nic nowego i szczególnego, ale co tam. Było przyjemnie. Co ona w tym czasie zdążyła zrobić? Trochę potańczyła. To na pewno. Wciąż nie przejmowała się tym, iż miała włączoną c czarującą aparycję. Tak jakby... Zapomniała o tym całkowicie. Wyjątkowo jej po prostu nie przeszkadzała ta specjalna cecha.
Początkowo drgnęła czując, jak czyjeś dłonie oplatają ją w pasie i przyciągają. Mimowolnie położyła swe dłonie na tych męskich, a głowę nieco obróciła, aby dokładniej sprawdzić któż to był. Uśmiechnęła się uroczo do Egona słysząc jego głos.
- Cieplutki króliczek do mnie przykicał. Jak miło - powiedziała pogodnie. Sprawnie się obróciła, aby móc być przodem do niego. Nie wyślizgnęła się jednak z jego objęć. Sama zaś zarzuciła swe dłonie na jego szyję. Spojrzała mu w oczy uśmiechając się zadziornie.
- Najwyraźniej króliczek był spragniony, skoro przybył do imbryczka - zamruczała zadowolona przy jego uchu. Do jego nozdrzy mógł dotrzeć teraz wyraźni, przyjemny zapach konwalii. Odsunęła nieco głowę by móc przyjrzeć się jego strojowi. Musiała przyznać, iż ciekawie wyglądał w tym stroju. Puchate ciepełko. Uf uf uf...

@Egon Cadieux

Oj działo się działo, a przy paru okazjach to Egon był niejako w centrum wydarzeń. Ten typ tak miał, musiał mącić koło siebie, żeby nie było zbyt spokojnie, prawda? W sumie to chyba największym koszmarem Egona byłby spokojny wypoczynek gdzieś na francuskiej wsi, gdzieś, gdzie nic się nie dzieje. Dramat. Jak żyć wtedy?
Widząc uśmiech na ustach Elisabeth sam wyszczerzył się nieco szerzej. Wcale nie zamierzał jej wypuszczać z objęć, ale jego łapki skorzystały z okazji i ułożyły się nieco niżej na biodra.
-A był i przybył. Ale imbryczek bardzo dobrze się kamuflował, że dopiero teraz został znaleziony- oznajmił. Czy to był wyrzut? Absolutnie nie. W sumie Egon też nie skupiał się, aż tak na znalezieniu Radnej. Dopiero teraz miał chwilę, żeby się rozejrzeć po okolicy. No i nie miał już tych cholernych wizji z Borsukami. Okropność.
-W tej sukience wyglądasz jeszcze bardziej kusząco niż w tamtej czerwonej- tym razem to on mruknął do jej ucha. Taka była szczera prawda. -W pewnym świetle sprawia wrażenie jakby zaraz miała zacząć prześwitywać, szkoda, że faktycznie taka nie jest- dodał jeszcze z zadziornym błyskiem w oku. Oj nie pogardziłby takim widokiem.

@Elisabeth Riche

Każdy był inny. Akurat sama wampirzyca nie miała problemu by siedzieć w cichym zakątku. Kwestia jednak była tego, iż ciężko było ją odciągnąć od pracy. Wiecznie sprawdzała co się dzieje na rynku. Każdy jednak był inny, a nawet ona sama potrafiła zrobić coś szalonego, co akurat sam Egon już miał okazję się przekonać.
Kobieta mimowolnie zamruczała, gdy jego ciepłe dłonie znalazły się na jego biodrach. To było na prawdę przyjemne uczucie, a już wcześniej miała okazję odczuć, że jej libido... dzisiaj też miało ochotę jej popalić.
- Imbryczki zwykle nie rzucają się mocno w oczy. Nie są przecież głównodowodzącą zastawą na imprezie - zaśmiała się delikatnie puszczając mu oczko. Jedna z jej dłoni powędrowała na jego twarz. Przesunęła po niej dłonią wzdłuż policzka zatrzymując się ostatecznie na jego brodzie. Kciukiem przesunęła po jego ustach. Poniekąd sprawdzała, czy są suche. Jeśli ją zapiekło, trudno. Nie drgnęła. Jeśli jednak nie, to skradła mu szybkiego buziaczka, by uśmiechnąć się ostatecznie zadziornie.
Tym większy był uśmieszek kobiety (bez znaczenia czy udał się pocałunek czy nie) na słowa młodszego wampira. Odsunęła się lekko, jednak nie wyrwała się ot tak z objęć. Zarzuciła swe kucyki do tyłu, dzięki czemu było bardzo dobrze widać ledwo zakryte jej piersi, a przy tym zaraz wzięła jego dłonie i pokazała mu, iż jej sukienka od przodu się odchyla.
- Coś więcej chcesz wiedzieć? - zaśmiała się lekko patrząc wprost w jego oczy.

@Egon Cadieux

Nie mogła tego widzieć, ale uśmiechnął się kiedy zamruczała.
-Może i nie, ale niektóre imbryczki, tak jak ten który mam przed sobą, ma niezwykły powab wobec którego nie można przejść obojętnie- oznajmił poważnym tonem, ale jego szelmowski uśmiech i psotne iskry w oczach mówiły, że to było powiedziane pół żartem, pół serio. Nie miał żalu do wampirzycy, że dopiero dopadł ją teraz. Zresztą impreza nadal trwała, ba rozkręciła się na dobre.
Wampir mimowolnie nadstawił się do niespodziewanej pieszczoty, a jeszcze bardziej zaskoczył go krótki całus, szczególnie, że Elisabeth wiedziała o jego uciążliwej przypadłości. Mało kto by się zdecydował na ryzyko jakiego się podjęła. W zasadzie to była… pierwsza. Przynajmniej jeśli chodzi o osoby wiedzące o Egonkowym jadzie.
Po minie Egona mogła śmiało wnioskować, że podobało mu się to co widział. Znów ją pożerał wzrokiem, tak jak w gabinecie Seleny. W zasadzie to nawet bardziej, bo tym razem nie próbował się z tym kryć, bo i po co?
-Och… najlepiej wszystko- powiedział, a jego wzrok przesunął się najpierw po eksponowanych piersiach Elisabeth, a potem na lekko rozchyloną sukienkę. -Cóż za… przemyślna kreacja…- stwierdził, po czym pociągnął ją kawałek dalej, w nieco ciemniejszy kąt, tak żeby nie było ich przypadkiem widać, a jego ręce na moment wsunęły się pod sukienkę imbryczka by przesunąć się po jej pośladkach. Wtedy też na jego twarzy pojawił się najpierw wyraz zaskoczenia, a potem rozbawienia.
- Odważnie - skomentował jej brak bielizny, no ale przecież nie będzie narzekać! Przez moment gładził jej pośladki, a potem jego dłonie przeniosły się wyżej, po drodze kiedy wyciągał je z pod sukienki Elisabeth niby mimochodem musnął wewnętrzną stronę jej ud. Teraz zaś jego ręce rozpoczęły wędrówkę po odsłoniętych plecach wampirzycy.

@Elisabeth Riche

W sumie ciężko byłoby ją dopaść i wcześniej. Jedno to to, iż sam Egon był zajęty. Drugie... Ona również miała całkiem sporo ciekawych zajęć w miedzy czasie. Może nie takich, jak on sam, ale równie intensywnych i ciekawych. I to jeszcze nie w stanie jakoś wskazującym. Uśmiechnęła się zadowolona słysząc owy komplemencik. Choć pół żartem pół serio, to jednak bardzo przyjemnie się tego słuchało. Zamruczała wręcz zadowolona.
Z przyjemnością patrzyła na zaskoczoną minę wampira. W jej oczach były psotne iskierki, a na twarzy pojawił się zadowolony uśmiech małego triumfu, że udało jej się go tak zaskoczyć tymże niespodziewanym gestem, a właściwie dwoma. Jedno to ta drobna pieszczota, a drugie to skradziony całus. Oj tak, ona wiedziała  z czym się wiąże jego wada, jednak wiedziała również jak sobie z nią w pewnych momentach radzić.

@Elisabeth Riche

@Elisabeth Riche

@Elisabeth Riche

@Egon Cadieux

@Elisabeth Riche

@Egon Cadieux

-Było- zgodził się, bo chwilowo jedynie to był w stanie sensownie wypowiedzieć. Jego mózg chwilowo wybrał się na przechadzkę i trzeba było poczekać moment, aż wróci do siebie. Nie jakoś przesadnie długo, ot minuta dwie.
Zadrżał lekko, kiedy poczuł jej usta na swojej szyi. Widać instynktownie wampirzyca wiedziała, jak go drażnić by uzyskać jak najlepszy efekt.
Cadieux przytrzymywał Elisabeth, kiedy ta stawiała wpierw jedną, a później drugą nogę na ziemię. Puścił ją dopiero kiedy był pewien, że te ją utrzymają w pionie i nie czeka ich żadna niespodzianka. Chociaż wcale się nie odsuwał. Trochę chyba było mu żal, że to szaleństwo dobiegło końca. Wcale by nie pogardził tym, żeby znaleźć się wraz z blondynką w pozycji horyzontalnej. Może tylko jednak nie na podłodze w opuszczonym magazynie. Coś mu mówiło jednak, że z tymi marzeniami powinien trochę poczekać. Chociaż Egon za czekaniem nie przepadał.
-Muszę przyznać, że spotkania z Tobą to czysta przyjemność- oznajmił z szelmowskim uśmiechem na twarzy. Tak po prawdzie, to jedno z tych spotkań, aż tak przyjemnie się nie zakończyło, ale Egon już dawno postanowił puścić je w niepamięć i uznać za niejaki falstart ich znajomości. No bywa.
-Nie mogę się doczekać, aż zobaczę Cię w kolejnych kreacjach. Każda następna… podoba mi się coraz bardziej. – westchnął trochę do siebie jakby nie mógł się już doczekać. -Och właśnie. Jeśli czujesz w sobie jeszcze trochę chęci na szaleństwo to polecam tort na grzybowej polanie. – zaproponował.

@Elisabeth Riche