Egon & Enzo - 20.02.2023

No dobra, nie był z siebie dumny. Albo trochę był a trochę nie był. Tak czy siak jeden z mniej ważnych wilkołaków z jednej z pomniejszych rodzin zdołał mu porządnie zaleźć za skórę. Ot jeden z przedstawicieli "psiego patrolu". Nic dziwnego, że Egon miał z nim na pieńku jeśli ten był stróżem prawa, co nie?
Tak czy siak, gość był wyjątkowo upierdliwy i mało elastyczny. Służbista. A może po prostu nie przepadał za wampirami? Cholera go wie. Ważne było, że na tyle powkurzał Egona, że ten wykazał się inicjatywą i ogarnął gdzie typ mieszka i parkuje. Ot, nie miał zamiaru go napierdalać, ale utrudnić życie, czemu nie?
Ubrany był na ciemno. Czarne buty nike, czarne bojówki i szara bluza z kapturem. Na paszczy już przez dłuższy czas swojego spaceru miał na paszczy czarną maseczkę. Całe szczęście, że stały się bardziej popularne w Europie, nikt na niego nie patrzył jak na kretyna. Cadieux zakradł się w okolice zaparkowanego auta i rozjerzał dookoła, po czym ruszył ku dziełu zniszczenia. Najpierw wsadził w rurę wydechową samochodu specjalnie wybranego kasztana, tak aby samochód zapalił, ale nie był w stanie zbytnio ruszyć no albo, żeby chociaż strzelił. Kiedy tylko był usatysfakcjonowany efektem, wyciągnął z kieszeni nóż sprężynowy i był gotów przeciąć opony, conajmniej dwie, żeby zapasowe koło draniowi nie pomogło.

@Enzo Lacroix

Psi patrol, co? To była całkiem ciekawa nowina od Egona, której wysłuchał z niegasnącą uwagą, nawet jeśli ten oszczędził mu najlepszych szczegółów. Zresztą nie byłoby to nic bardzo zaskakującego w takich wypadkach, a on sam nie miałby ochoty drążyć. Im mniej wiesz, tym mniej możesz wygadać, złota zasada, o której wielu zapomina. Pewnie dlatego szanował "Transportera". Ale do rzeczy.
Noc wydawała mu się ostatnio dziwnym czasem na prowadzenie nielegalnych akcji, zakrytych przed wzrokiem innych. Owszem, wciąż 99% populacji tak ją postrzegała, ale zawężone nagle grono znajomych trochę wypaczyło ten obraz. Z drugiej strony, będąc wampirem, i tak nie miał zbyt szerokiej alternatywy. Zabezpieczenie się przed słońcem jeszcze bardziej zrobiłoby z nich kretynów, no, chyba że założyliby stroje motocyklistów i kaski z filtrem... może to nie był głupi pomysł? O ile odważyłby się go w ogóle przetestować. Ale też nie o tym teraz.
Drugi czarny element chwilowego marginesu społecznego wynurzył się zza winkla. Założył jakąś starą kurtkę, którą miał zamiar już dawno wyrzucić, na głowie miał kaptur, a na twarzy maskę antysmogową. Co prawda dzisiejsze odczyty były raczej dobre, ale kto by się przejmował takimi szczegółami.
Zerknął na Egona, który akurat zajmował się rurą wydechową, by samemu przejść do czegoś bardziej artystycznego. Uzbrojony w rękawiczki i scyzoryk, przejechał ostrzem wzdłuż karoserii, zostawiając nonszalancki szlaczek w lakierze. Krótki rzut oka na około, po czym przeszedł do maski, do maski i przystroił ją jakimś uniwersalnym określeniem na psy.
— Chcesz mu coś powiedzieć? — rzucił zaraz do Egona z cichym rozbawieniem w głosie.

@Egon Cadieux

O tak, to zdecydowanie. Czasem lepiej było nie wiedzieć niektórych rzeczy, a i Egon w sumie nie kłapał dziobem na tematy… śliskie. Jeśli nie był pewien czy jakąś informacją mógł się podzielić to po prostu się nią nie dzielił i już. Tak było najbezpieczniej. Także Enzo dostał jedynie ogólny zarys sytuacji i Egonowego planu zemsty.
Zajęty zapychaniem rury, jedynie kiwnięciem głową dał znak kumplowi, że ogarnął jego przybycie.
-Piękne, może zagramy na drzwiach pasażera w kółko i krzyżyk? zaproponował. Nikogo w pobliżu nie było. Kamera mogła ich sobie nagrywać do upojenia i tak wiele pożytku z niej nikt nie będzie miał.
-W sumie chciałbym, ale to mogłoby być zbyt… specyficzne- wyjawił i pokręcił głową. Zamiast tego chlasnął sobie dwie opony, obie z prawej strony, a co się będzie. Potem jeszcze wyciągnął z kieszeni jakieś naklejki i malowniczo poprzyklejał na przednią szybę. Były tam rzeczy różne i różniste. Jakieś rysunki typowe dla tych które kupują turyści, jakieś naklejki z nazwami klubów, jakieś anarchistyczne hasła, nawet w tym galimatiasie znalazł się „dzielny pacjent”, dla Egona było ważne, żeby były jak najbardziej paskudne do zdrapania. Im mocniejszy klej i gorszy papier tym lepiej.
- Mam jeszcze na tylną szybę- uśmiechnął się szeroko i pokazał gruby plik naklejek jakie miał w łapie. W końcu też przestał maltretować szybę, uznając że chyba styknie, zamiast tego zainteresował się z powrotem karoserią samochodu.
-To co? Partyjka? Czyń honory- zwrócił się do wampira i pozwolił mu zacząć, o ile ten w ogóle wyraził chęć gry.
@Enzo Lacroix

Piękne, oczywiście, że piękne, w końcu było jego dziełem. Artystyczny performance w pełnej klasie, wyrażanie uczuć i takie tam. Choć pewnie właściciel auta nie uzna tego za tak zachwycające, ale to dlatego, że sztuka nowoczesna nie do każdego potrafiła przemówić. Lacroix wiedział coś o tym, muzea lubiły takie bazgroły.
— W kółko i krzyżyk? — podjął z rozbawieniem. — Jasne, chciałbym zobaczyć jego minę tu rano...
O tak, wiele by dał chociażby za relację z pierwszej ręki, niestety było to nieosiągalne.
Pokiwał głową na jego wnioski. Słusznie, mogłoby to dać sporo sugestii... z drugiej strony, mając dwóch wrogów, dałoby ciekawy sposób na napuszczenie ich na siebie. Choć pewnie szybko popatrzyliby na "tego trzeciego", kiedy już by wyszło, że to kłamstwo. Tak więc tak, zdecydowanie lepiej jest udawać przypadkowych dresiarzy. Dorysował więc iście, hm, niewieście serduszko w dobrze widocznym miejscu i zastanowił się przez moment, co dalej. A nie było lepszego sposobu na myślenie, niż czynienie mniej sensownych, ale irytujących szkód.
— Myślisz, że przymarzną? — rzucił, wyciągając z kieszeni butelkę z wodą, którą polał obficie po pozostawionych na szybie wycieraczkach. Chyba było na minus? Nie był pewien, zapomniał to sprawdzić.
W jego głowie za chwilę zrodził się kolejny diaboliczny pomysł. Enzo stanął z boku auta i ostrożnie, z namaszczeniem przestawił jedno lusterko na dziką, zupełnie przypadkową pozycję, a potem to z drugiej strony. Podkradł też jedną z naklejek od Egona, taką dużą i kolorową, by tam właśnie przykleić. Potem kucnął przy przednim zderzaku, wyciągnął puszkę sprayu i pieczołowicie zamalował rejestrację na głęboki odcień hot pink. Do głowy mu przyszło, że byłoby śmiesznie, gdyby dostał za coś takiego jeszcze mandat z rana, ale to raczej wątpliwe.
— Proszę cię bardzo — przystał na partyjkę i schowawszy puszkę, podszedł pod drzwi pasażera, żeby nakreślić planszę i postawić krzyżyk w pierwszym lepszym narożniku. — Myślisz, że jak szybko zainwestuje w garaż?

@Egon Cadieux

-W sumie… noc jeszcze długa. Może zdążę obrócić i postawić tutaj fotopułapkę. Wtedy zobaczysz jego minę- wyszczerzył się w szerokim uśmiechu na sam pomysł. Nawet istniała szansa, że chwila minie zanim gliniarz dostrzeże urządzenie. Będzie piękny spektakl, żal nie skorzystać.
-Zawsze można spróbować. Szkoda, że to nie jest z czymś wymieszane, tak żeby chociaż pobrudziło mu wóz, gdyby nie przymarzło. Ale czekaj… - z kieszeni wyciągnął gumę do życia, wsadził sobie do paszczy z pół opakowania i ryzgryzł po czym żuł z wielkim zaangażowaniem. W końcu kiedy uznał, że konsystencja była akceptowalna wziął wykleił rzeczoną gumą wycieraczki gliniarza. Ciekawe czy ładnie się rozetrze. Po dokonaniu tejże czynności dokładnie wytarł palce w spodnie. Cóż, był nosiecielem, a jego skóra po spotkaniu z śliną nieprzyjemnie piekła. Całe szczęście wytarcie rąk prawie niwelowało problem.
-Piękny kolor, ładnie by się komponował z jadowicie zielonym. – pochwalił wybór kumpla. Po czym sam przeszedł do drzwi gdzie powstała plansza. Postawił kółko w bylektórym wolnym miejscu. No… powiedzmy, że kółko. To był okrąg z kryzysem tożsamości, okej? Następne na pewno wyskrobie ładniej. Dawno już nie zabierał się za rysowanie po blasze. Musi nadrobić zaległości.
-Myślę, że bardzo by chciał zainwestować, ale nie będzie go tak czy siak stać. Co najwyżej może jakąś kamerkę postawi czy coś w ten deseń- podzielił się swoim przemyśleniem.

@Enzo Lacroix

Zaśmiał się cicho na pomysł fotopułapki. Zapewne złapałby się nie tylko właściciel, ale i sporo przechodniów zainteresowanych tym, co się stało i w jakich dziwnych miejscach można znaleźć zadrapania. Może będą sobie robić zdjęcia z planszą do kółka i krzyżyka? To byłby kretyński pomysł z ich strony, ale kretynów na świecie nie brakuje.
— Dawaj, byle cię z niej nie wyśledził — rzucił, bo ten argument wpadł mu do głowy dopiero teraz. Byłoby głupio, gdyby na pułapce znalazły się odciski czy coś.
Zrobił zamach na wycieraczki i zatrzymał się przy tym na chwilę, bo Egon najwyraźniej miał pomysł, jak to ulepszyć. Na widok żutych gum już zaczął się uśmiechać, bo domyślał się, do czego to prowadzi. Rozżuta guma w gąbce od wycieraczek to było to. Enzo niemo wystawił mu kciuka i przeszedł dalej.
Umarła tablica i przyszła kolej na drzwi pasażera. Pojawiło się upośledzone kółko, a zaraz za nim kolejny iks gdzieś obok niego.
— Ja nie wiem, czy mu to cokolwiek da — wymruczał sceptycznie i całkiem szczerze. — Psiarnia tylko wzruszyłaby ramionami po zobaczeniu nas na nagraniu. — Jedynym sposobem wydawało się przejrzenie kamer miejskich w poszukiwaniu tej samej pary i potencjalnie pary po przebraniu się albo wchodzącej do budynku, ale czy komuś by się chciało? No i nie miałoby to wiele sensu, bo takich kamer jest za mało, żeby mogli ich wyśledzić. W tym momencie przyszło mu do głowy, czy nie przesadzają. Czy ilość zniszczeń nie jest zbyt sugerująca, ale... Egon pewnie wiedział lepiej.

@Egon Cadieux

- Co ty, nie wyśledzą. Wszystko jest obcykane – obiecał. -No może jakby bardzo, bardzo chcieli to tak, ale wiesz, jak to jest w budżetówkach, hajsu niewiele, a mają groźniejszych przestępców do schwytania. – może zbyt optymistycznie podchodził do sprawy, a może wcale nie? - Poza tym mam wrażenie, że koledzy z roboty też go nie lubią i ładnie zamiotą całą sprawę pod dywan- wyszczerzył się szeroko na samą myśl i wyobrażenie sfrustrowanego typa. -Czekaj. Wyślę smska, żeby mi ją przywieźli- zapowiedział, po czym wyciągnął telefon i napisał do jednego ze swoich dwóch familiantów.
-No w sumie… też prawda. Może to taki straszak bardziej na amatorów. No albo… zainwestuje w parking strzeżony na jakiś czas. Na to chyba byłoby go stać- zauważył.
Wszystko wskazywało na to, że Egon wyprztykał się już z pomysłów na kolejne możliwości uszkodzenia samochodu. Chociaż… może nie?
-Ej, weź jeszcze pryśnij tą farbą na tylną szybę, co? Kutasa mu narysuj czy coś- zaproponował. Widać dla Cadieux nie było jeszcze za mało. On sam zaś zabrał się za rysowanie kolejnego kółka. Tym razem jednak trochę bardziej się przyłożył i to wyszło całkiem równe. No… ładny owal i trochę niedomknięty, ale był! -Ha! Patrz! Prawie mi wyszło. Następne będzie idealne- zapowiedział ucieszony swoim dziełem.
-O, a potem zagramy jeszcze w wisielca z drugiej strony!- zaproponował. Gra w kółko i krzyżyk miała niestety to do siebie, że była wyjątkowo krótka.
Czy Egon przejmował się tym, że im dłużej tu stali tym większa była szansa, że ktoś ich nakryje na niszczeniu mienia? Nie specjalnie.

@Enzo Lacroix

Rety, on naprawdę to robi. Początkowo Enzo traktował to jako żart, ale potem pojawił się telefon i musiał cicho przyznać, że Egon ma psyche.
Niby miał nie zadawać pytań, a już całkiem sporo wiedział o ich ofierze. Że glina, że potencjalnie niezbyt lubiany, że niespecjalnie bogaty. Znał jego auto, wiedział, jakie ma numery, w jakiej okolicy mieszka i gdzie parkuje. W zasadzie wiedział wszystko, żeby wiedzieć też, z kim mają do czynienia.
— Dobra — rzucił bez wahania w temacie malunków na tylnej szybie, gdzie za chwilę pojawił się piękny karny. Taki na szybko, czyli najlepszy, bez poprawiania krzywych linii. — Może powinienem zostać malarzem? Taki syf się teraz sprzedaje — zażartował, wracając do planszy i swojego ruchu. — No piękne, takie żywe i swobodne — skomentował kółko i postawił swój brzydki iks. — Okeej, ale ty zgadujesz hasło. — wstał i już miał się w oczekiwaniu oprzeć o samochód, kiedy przypomniał sobie, że to kiepski pomysł i tylko mruknął pod nosem jakieś przekleństwo. W każdym razie, na stojąco miał lepszy widok na ulicę. Ten krótki moment, kiedy nie musiał robić nic, czekając na ruch towarzysza, stał się dziwnie stresujący. — Spalone — rzucił, po postawieniu kolejnego iksa, gdzie widać już było, że nikt nie wygra. — Zjebałeś — oświadczył zadowolony i ruszył na drugą stronę samochodu, by zrobić kreseczki pod hasło.
Drzwi kierowcy miały jedną zasadniczą wadę. Były dużo bardziej na widoku, a to tylko podbiło dziwne wrażenie, że lada moment ktoś spojrzy w ich stronę i zapyta, co do chuja tutaj robią. Może powinien pomyśleć nad odpowiedzią.

@Egon Cadieux

Z Egonem to było tak, że... granica między żartami, a realizacją głupich pomysłów wcale nie była taka duża. Jeśli tylko coś było w miarę ciekawego i realizacja była ogólnie rzecz biorąc wykonalna... to nie było problemu, Egon przechodził do czynów. Tak miało się stać i tym razem.
-Ej, a masz jeszcze jakiś inny kolor sprayu? Zanim przejdziemy do wisielca to jebnijmy mu na dachu auta takiego kwiatka, ale wiesz takiego przedszkolak style- zaproponował ni z tego ni z owego. Sam nie wiedział co go tak naszło. Może po prostu widział po drodze jakiś hipisowóz? Cholerna wie.
-Powinieneś, mój brat prowadzi galerię sztuki, może od razu jebniesz wystawę?- zaproponował uprzejmie. No cholerna wie, skoro jakiś typo był wstanie za twardą walutę opchnąć swoje gówno w puszcze to może i Enzo miał przed sobą świetlaną przyszłość?
-Spoko, tylko nie wymyślaj nic zbyt trudnego, dobra? - poprosił z prostej przyczyny. Jego słownictwo nie było aż tak bardzo rozbudowane. -Albo nie, wymyśl trudne, żeby cały wisielec był, o- szybko jednak zmienił zdanie. Priorytety, wiadomo.
-No wiem, zjebałem- westchnął ciężko, ale mimo tego, że obaj wiedzieli, że ich mecz zostanie nierozstrzygnięty, postawił trzecie kółko, które bardziej przypominało trójkąt. To wcale nie było takie proste!
-No weź, nie cykaj się. Widzisz, że nikogo nie ma...- zaczął po czym zerknął na latarnie obok nich. Szybko się zakręcił i przyjebał w jedną i drugą kaminiem, tak że... przestały dawać światło. Obaj byli ubrani na ciemno, chyba ktoś by musiał mieć noktowizor, żeby ich dostrzec.
-Lepiej?- zapytał z lekkim uśmiechem na paszczy. No dumny był z siebie, że trafił tak raz za razem. Chwała!

Zawahał się na moment, ale głównie dlatego, że przed oczami stanął mu owy kwiatek zamiast odpowiedzi na pytanie. A wyglądał iście pięknie w wyobraźni wampira.
— Mam chyba niebieski... ciul, może być. — Wzruszył ramionami i podał mu drugą puszkę. — Przedszkolaki się nie znają na kolorach — dodał z rozbawieniem. Mogą zrobić niebieskie liście, to nawet będzie z wizją artystyczną. Albo jak na Pandorze.
Zaśmiał się cicho i pokręcił głowa.
— Nie kuś, bo ci wstydu w rodzinie narobię — odparł z jakimś zadowoleniem, jakby ujrzenie miny Egona po czymś takim było kolejną kuszącą wizją. — Powiem, że sam polecałeś.
Zerknął na niego i już miał mówić coś w stylu, że boi się przegrać, ale towarzysz zmienił zdanie, a on pokiwał głową z uznaniem. Wisielec musiał być, to prawda. Na pohybel i tak dalej. Przenieśli się więc na drugą stronę auta.
— Niczego się nie cykam — odmruknął, kończąc rysowanie dziewiątej i ostatniej zarazem kreski. Wyszła trochę krzywo, bo łomot szkła go zaskoczył. — No to żeś dojebał... Niezły cel — pochwalił ostatecznie i usiadł sobie na ziemi, szturchając lakier końcówką ostrza. — Dobra, dajesz. Dziewięć liter, wierzę w ciebie.

@Egon Cadieux

-No to dawaj niebieski. Walniemy tę no… jakże to się nazywał ten chwast…- zamyślił się głęboko na parę sekund. - WIEM! Niezapominajkę, o!- co prawda niezapominajki miały liście zielone, ale to szczegóły. To będzie ich artystyczna interpretacja i tyle.
-Moja rodzina jest chyba uodporniona. A na pewno Sahak jest- oświecił kumpla. Co jak co, ale Egon ciężko pracował nad tym, żeby jego najbliższych już absolutnie nic nie dziwiło. W sumie był to jakiś challenge. Odwalić coś co sprawi, że jego starszy zrobi zdziwioną minę, no albo chociaż uniesie brwi w zdumieniu. To już chyba by się liczyło, nie?
-Aha, jasne, a ja jestem królową… czekaj gdzie jest teraz królowa? Szwedzką królową?- w trakcie mówienia tych słów zorientował się, że Elisabeth jednak zmarła. No szkoda. Już zaczynał podejrzewać, że ktoś ją przemienił na starość w wilkołaka. Chociaż… cholera ich wie.
-No ba, ćwiczyło się- powiedział z dumą. Serio był zadowolony, że udało mu się za pierwszym razem i nie musiał poprawiać rzutów. Większa chwała na dzielni!
-Dziewięć? Takie długie? – westchnął ciężko. No niby sam chciał coś trudnego. No oby to nie było takie słówko w stylu Sahaka. Jakaś omnipotencja czy inne gady. W sumie dziwnie podobnie brzmiało do impotencji, to słowo poznał dzięki wszechobecnym reklamom leków na tenże. A znaczenie inne. Dziwne. Może o to kiedyś zapyta braciszka.
-Dobra, to na początek niech będzie „a”, a potem daj mi „p”- zadecydował.

@Enzo Lacroix

Niezapominajka. To brzmiało prawie jak groźba. Bardzo bezczelna i poetycka groźba, ale on chyba wziąłby sobie taką do serca, gdyby znalazł podobny sugestywny kwiatek czy coś.inna sprawa, że pewnie kwiatek będzie po prostu niebieski.
— Tak? No to gratuluję, pewnie sporo cię to kosztowało — uśmiechnął się pod nosem. Pewnie miał też przy tym mnóstwo frajdy i jeszcze więcej kłopotów, ale Enzo doszedł do wniosku, że to brzmi jak całkiem niezłe życie. Oczywiście, kiedy jesteś już nieśmiertelny. Prawie, ale zawsze coś.
— Angielską — poprawił go, ale za moment zorientował się, co palnął. — A nie, czekaj, ona nie żyje... Nie wiem, może być i szwedzka. — Wzruszył ramionami, bo zagraniczna sukcesja to było ostatnie, co go w życiu obchodziło. Właściwie mało zagranicznych rzeczy go obchodziło, jeśli nie miał koniecznej potrzeby ich znać. To może kiedyś okaże się błędem, ale na razie nic tego nie zapowiadało. A przecież są ludzie, którzy całe życie nie wiedzą, jak zalogować się na pocztę i nadal żyją.
— Sam chciałeś — Przypomniał mu i zaraz pokiwał głową na rzucone literki. — Dobra, to jest twoje "a", a to jest "p" — odparł, rysując dwie kreseczki podstawy szubienicy. Obejrzał się na Egona zadowolony z siebie, a być może jeszcze bardziej z jego miny. — Spójrz na to z drugiej strony. Jak nie zgadniesz, to gość będzie miał zagadkę. — Czy ją rozwiąże, to już inna sprawa. Wątpliwe, by w ogóle spróbował, ale może chciał przejdzie mu to przez łeb. Przy okazji, kiedy Egon myślał, on bawił się nożem, robiąc w lakierze wokół hasła kolejne kropki i mniej zidentyfikowane kształty. Aż powoli powstawało rozgwieżdżone niebo nad szubienicą.

@Egon Cadieux

-No właśnie. Dlatego już angielska nie pasuje- westchnął ciężko jakby teraz jego obowiązkiem było sprawdzić gdzie panuje jakaś królowa i oficjalnie zmienić to powiedzonko. -Chociaż… a jak chodziło jeszcze o jakąś wcześniejszą królową? Nie mam pojęcia jakie tam były…- zastanowił się na moment. -Kij z tym, zamieniał to na „a ja jestem chińskim szachem”. Bo jest jakiś chiński szach, nie?- jego myśli zboczyły na jakieś dziwaczne tematy i nie mógł się ich wyzbyć z głowy.
-No wiesz co? Co to za jakieś dziwaczne słowo wymyśliłeś. Dawaj „e” tam muszą być jakieś samogłoski, i od razu sprawdzam „o”… i „r”- poleciał z tematem. No miał nadzieję, że tym razem coś trafił. Bo jak nie to po prostu zacznie recytować literki alfabetu po kolei.
-W sumie… też prawda. Albo o. Nawet jeśli odgadnę to możemy zostawić coś po części wypełnionego jako zagadka dla przechodniów! – o proszę. Odezwał się w nim duch społecznika. W końcu chciał zapewnić rozrywkę paryżanom z okolicy! Takie inicjatywy powinno się chwalić.
-Weź walnij jeszcze księżyc w pełni…- zaproponował. -Albo nie, bo wtedy się domyśli, że to ktoś z naszej uroczej społeczności… bez sensu – musiał się porządnie zastanowić. -Nie wiem… jakbym mógł tobym mu narzygał jeszcze pod maskę. Masz czosnek?- widać Egon był skłonny do poświęceń dla idei. No a ideą było zepsuć dzień, tydzień a może i miesiąc policjantowi.

@Enzo Lacroix

No i jak tak można umierać i psuć ludziom powiedzonka? Chociaż może to niczego nie zmieniało? Grumpy Cat nadal królował w internecie, czasem nawet trzeba było sobie przypominać, że nie żyje, ale to nie przeszkadzało ludziom o nim pamiętać i kochać tak samo. To było na swój sposób urocze, nawet jeśli stał się ikoną naburmuszenia. W każdym razie, angielska królowa też zapewne pozostanie nieśmiertelna.
— Jakieś na pewno — mruknął z nutą wahania, bo na pewno były, ale niespecjalnie ktoś o nich słyszał. Zerknął zaraz na Egona. — Chyba bardziej cesarz... albo szogun. Tylko szogun to w Japonii — dodał i poprawił się zaraz, bo nie miał pojęcia, jak się nazywa chiński dostojnik czy dowódca. Chyba po prostu generał. Znaczy tak tradycyjnie też, bo... zresztą nieważne.
Wampir uśmiechnął się pod maską i dorysował dwie kolejne kreski do szubienicy w zamian za "e" oraz "o".
— Gratulacje, robisz postępy — rzucił przy ostatniej literce. "R" znalazło się na czwartym miejscu w wyrazie. — Racjaa... Już widzę, jak będą się zatrzymywać i myśleć — rzucił z rozbawieniem. Sam by się pewnie zatrzymał i skomentował, bo takie rzeczy nie często się widzi.
Księżyc owszem, był bez sensu, więc tylko pokiwał głową. Podniósł zaraz wzrok na Egona i zawahał się przez chwilę. Nie dlatego, że może przypadkiem miał czosnek, bo to nie długopis, żeby go wsadzić w kurtkę i zapomnieć, ale musiał się zastanowić, czy dobrze słyszał. To brzmiało jak kiepski pomysł.
— Nie, aleee... jak pogrzebiesz palcami w gardle, to powinno podziałać. — Wzruszył ramionami, bo sam sprawdzać nie zamierzał, aż tak zdeterminowany nie był, to nie jego wróg. Chyba. Swojemu by tego raczej nie zrobił, bo by mu się nie chciało, ale przez ten pomysł w jego głowie pojawiło się dziwne pytanie, na czyją prośbę byłby gotów rzygać na cudzy samochód.

@Egon Cadieux

Dwie szare komórki w mózgu Egona w końcu postanowiły współpracować przez co wampir doznał olśnienia.
-AAAAA, WIEM- aż klepnął się w czoło. -To był Perski Szach, nie chiński!- proszę bardzo. Przynajmniej jedno powiedzonko zostało poprawione i wypowiedziane tak jak tradycja nakazuje.
- W ogóle czemu szach? To nie jest taka mega nudna gra dla mózgowców?- tak mu się kojarzyło. Plansza i dwóch typów dłuuuuugo myślących. Nuda. Zupełnie nie styl Egona. Wampir dużo lepiej działał kiedy miał mało czasu na decyzje i musiał działać na odruchach. Może to właśnie dlatego został łowcą?
-No dzięki!- aż się wziął pod boki. Co ten cholernik wymyślił. Kurde dziewięć liter. To musiało mieć jakieś samogłoski, żeby dało się je wypowiedzieć. Najpopularniejsze poszły w diabły. -Nie wiem… weź sprawdź mi jeszcze „i”… i może „u”? – gorzej jak jakieś trafi i będzie musiał przejść do szukania spółgłosek. Jakie były najpopularniejsze? A może to nie tędy droga? Samogłoski ewidentnie go wpuściły w maliny.
-Nie… chyba na takie poświęcenie jednak mnie nie stać… ale… naszczam mu później na klamkę. Albo wybije okno i do środka? – zastanowił się która opcja byłaby lepsza. Z tych rozmyślań wybiło go jednak przybycie typka w citroenie. Egon podszedł do niego, wymienili się paroma zdaniami i jakimś fantem. Po chwili gościa nie było, a Egon zaczął radośnie rozkładać fotopułapkę.
-Dam Ci link, do chmury gdzie będą filmiki. No worries, dane będą przepuszczone przez parę zagranicznych serwerów, a chmura zostanie zlikwidowana za 24h. Także biurokracja francuskich glin nie zdoła się dobrać do danych w razie czego. – dodał jeszcze, żeby uspokoić Enzo.

@Enzo Lacroix