Uciekaj, lisku, byle szybko | 02.04.2024

Noc powoli, ale metodycznie obejmowała cały Paryż, a światła okien, witryn i samochodów tworzyły lustrzane odbicie gwiaździstego nieba na ziemi. Tego prawdziwego nie zdobiło zbyt wiele, choć wcale nie było ono zachmurzone. Smutna cena życia w wielkim mieście.
Oparty o ścianę kamienicy wampir opuścił wzrok z powrotem na chodnik i pociągnął kolejny raz papierosa. Kolejną gwiazdeczkę, która na krótki moment rozświetliła się mocniej na ceglasto i znów zgasła.
Przyszedł wcześniej nie tylko po to, żeby móc sobie zapalić w spokoju, ale przede wszystkim chciał mieć pewność, że to on zaczeka na Jacoba, a nie na odwrót. Nie był pewien, co na nich czeka w barze, ani co wyniknie z ich małego śledztwa. Nie wydawało się groźne, w przeciwnym wypadku pewnie by go nie proponował, choć nie mógł też zaprzeczyć, że cała ta sytuacja go zwyczajnie intrygowała. To było dziwne uczucie, nie żył na tyle długo, by traktować innych jak zabawki, a jednak zwykłe sprawdzenie, co się stanie, było kuszące.
Próbował też ułożyć w głowie jakiś plan działania, ale miał wrażenie, że było tu zbyt dużo niewiadomych.

@Jacob Thompson

Dziękował losowi że Enzo zgodził się z nim pójść. Sam przez pewien okres czasu chodził zły, żeby nie powiedzieć podkurwiony i szczekający na każdą osobę, która podejdzie do niego za blisko. Z czasem mu to zelżało, wiedział, że zamki są wymienione, a on może w końcu na spokojnie zasnąć.
Bezpieczeństwo jego domu było najważniejsze i teraz mógł powiedzieć, że czuł się tam bezpiecznie. Także z wielką ulgą przyjął fakt, że nowo poznany chłopak zgodził się pójść z nim.
Dla odmiany przyjechał hulajnogą elektryczną, bo po pierwsze było szybciej a po drugie nie za bardzo chciał o tej porze jechać autem. Światła w końcu i tak miał także się nie zgubił.
Dojechał w momencie gdy Enzo palił swoją fajkę aż spojrzał na zegarek, ale był chwilę przed czasem.
- Hej! Dzięki, że się zgodziłeś. Widziałeś go w środku? - zapytał trochę ciekawy a trochę zaniepokojony zsiadając z swojego pojazdu. A ręce trzymał na rączkach od hulajnogi.

Wątpliwości raz za razem zaglądały do głowy wampira niczym małe irytujące dzieci biegające tam i z powrotem po parku. Prosto pod nogi. Jakby nie spojrzeć, dużo rzeczy mogło tu pójść nie tak, zwłaszcza, że pchał się w jakiś kryminał z gościem, którego prawie nie znał, a co za tym szło, nie znał też jego umiejętności. Ale czy byłoby mu go szkoda, gdyby coś się przypadkiem stało, to też nie był pewien. Można chyba powiedzieć, że Jacob był eksperymentem.
W końcu jednak wszystkie te problemy i wątpliwości musiały zejść na dalszy plan, bo zjawił się jego towarzysz. Na widok hulajnogi wampir w pierwszej chwili uniósł brwi, a zaraz uśmiechnął się głupawo pod nosem, ale nie skomentował tego.
— Żaden problem — odparł, odsuwając papierosa od ust. — Jeszcze nie byłem w środku, to by wyglądało trochę dziwnie, gdybym łaził tam i z powrotem... No, on też nie łaził. — Zaciągnął się jeszcze raz, po czym zgasił peta na śmietniku. — Zaparkuj w cieniu i idziemy. Przy odrobinie pecha może przynajmniej napijemy się czegoś mocniejszego — zażartował, ruszając w stronę baru.
Wnętrze, do którego zeszli po paru schodach w dół, powitało ich półmrokiem przyjemnych dla oczu lamp oraz kolorowymi graffiti na ceglanych ścianach. Wyglądało to całkiem stylowo, do tego stare proste meble oraz wywieszka powyginanych butelek i kieliszków. Enzo przesunął wzrokiem po obecnych, których było wcale nie tak mało, ale chwilowo nie widział nikogo, kto byłby podobny do ich włamywacza.

Postanowił tu przyjść mimo swojego chwiejnego nastawienia, Enzo ledwo co znał także też nie wiedział co z tego wyniknie oby coś dobrego, choć nie każde dobre rzeczy są takie na jakie wyglądają. Wolał uniknąć sprzeczek jakby mógł z resztą był tylko człowiekiem, a za przemocą nie przepadał, choć, tak czy siak, były to tylko jego gdybania. Skinął głową i zaparkował swoją hulajnogę gdzieś w cieniu zapamiętując jednocześnie miejsce, gdzie ją ustawił.
- No to prawda, chodźmy zatem - odrzekł ruszając w stronę budynku do którego mieli wejść. Zmrużył lekko oczy widząc lampy oraz grafitti na ścianach, nie przepadał za tego typu rysunkami, miał wrażenie, że to bardziej rujnuje niż upiększa budynki.
Po chwili stanął obok Enzo i zaczął wzrokiem przeszukiwać włamywacza, a przynajmniej kogoś kto mógłby go przypominać. Znał tylko adres, ale nie wiedział jak ten ktoś wyglądał.
- Widzisz go? - szepnął do niego, sam nie wiedząc jak on wygląda.

Enzo nie spieszył się, szedł swobodnie między stolikami, kierując się mniej więcej do baru, ale nie najkrótszą drogą. Wyglądało to trochę tak, jakby w międzyczasie szukał stolika, choć sam nie był pewien, czy chce siedzieć przy jednym z nich, czy przy barze.
— Jeszcze nie — odparł niezbyt głośno, na tyle tylko, by Jacob mógł go usłyszeć. Sam jego towarzysz mówił znacznie ciszej, możliwe, że nie przebiłby się przez muzykę, gdyby nie wampirze zmysły Lacroix.
Stanął przy barze i zamówił sobie whisky z lodem. Zajął jeden z wysokich stołków i oparłszy łokieć o blat, spojrzał na Jacoba.
— Nie gap się tak na wszystkich — rzucił z uśmiechem, nie bardzo dbając na ile była to prawda. — Jaki alkohol lubisz? Ja osobiście wino, chooć wielu uważa, że to obciachowe... — Uśmiechnął się ironicznie, zerkając na moment w bok, w rzeczywistości po ludziach.

@Jacob Thompson

Jacob czuł: się trochę dziwnie będąc w tym barze jakby nie do końca wiedząc, co ze sobą zrobić. Może dlatego, że rozglądał się dookoła nieco zbyt nachalnie dlatego też podążył za Enzo siadając razem z nim do baru.
- Nie gapie się, noo... Nie na wszystkich - odrzekl obrażonym tonem przewracając oczami. - Ja też wolę wino, choć dobrym piwem też nie pogardzę - odrzekł z uśmiechem. - zwłaszcza dobre słodkie wino dobrze wchodzi - po tych słowach również takie wino słodkie sobie zamówił do picia sącząc go powoli ze szkła.

Jacob z pewnością nie był sam w swoim zagubieniu, a jednak Enzo przedłożył na wierzch beztroskie podejście do aktualnych problemów, co nieraz było już pomocne. Zwłaszcza w polowaniach, ale nie tylko, coraz częściej właśnie w ten sposób radził sobie z tym, co gnieździło mu się w głowie. Tak często wyło i chciało się wydostać.
Uśmiechnął się i zaraz zaśmiał cicho na jego odpowiedź.
— Tylko na te, co warto? — rzucił zaczepnie, umyślnie odmieniając jedno ze słów. Kiwnął głową. — Piwo jest zawsze dobre, kiedy nie wiesz, co wybrać. Zwłaszcza, że nie odleci się po nim zbyt szybko... — zaczął i powoli ucichł, kiedy dotarło do niego to, co Jacob powiedział. — Czekaj, słodkie? No chyba żartujesz, tylko wytrawne — skomentował, choć prawda była taka, że wypiłby każde. Chwilami z dodatkiem czosnku wypiłby każdy alkohol, ale cóż, teraz skończyli z winem obydwaj.
Lacroix upił łyk z kieliszka i rzucił okiem po sali. Patrzył jednak w złą stronę, zaś w polu widzenia Thompsona na filigranowej postaci w czarnej bluzie mignęła dobrze już znana czapeczka z daszkiem. Było to o tyle dziwne, że chyba nikomu jej nie oddawał.

@Jacob Thompson

- Noo zależy ile piwo ma procent, albo jak jesteś zmęczony to też szybko odlecisz - odpowiedział na jego słowa uśmiechem. Choć on i tak nie był typem osoby co pije po to by się nawalić, a raczej po to by się podelektować, no w większości przypadków. Bo zdarzy mu się oczywiście taki dzień, że jedyne co marzy to się upić, ale to bardzo rzadkie zjawisko w jego wykonaniu.
- Wytrawne wykręca twarz - skrzywił się na wspomnienie wytrawnego wina, pił je raz czy dwa z koleżankami z pracy i stwierdził, że tego kwasu drugi raz nie wypije, chyba, że rozcieńczone z colą. - A takie to tylko z colą dobrze wchodzi - albo jakikolwiek inny słodki napój też by się nadał, do takiego kwaśnego smaku wina, co by go nieco przełamać.
Upił kolejny łyk swojego wina ze swojego kieliszka, w międzyczasie zerkając po obecnych tutaj ludziach i po chwili zorientował sie, że patrzy na tą samą czapkę, którą widział w ogrodzie. Spojrzał na Enzo i szturchnął go lekko łokciem - patrz - rzucił kierując głowę w stronę osoby, która nosiła tą znaną mu już czapkę z daszkiem.