Lubię wieczory co kończą się konsternacją, wiesz?

First topic message reminder :

Licytacja, licytacją. Tak jak mówiła, nie zamierzała nic kupować. Szkoda jej było pieniędzy, a utrzymanie łatki biednej doktorantki było jej na rękę. Dlatego główną atrakcję wieczoru przestała obok swojego partnera, mizdrząc się i zgrywając głupiutką trzpiotkę. Uczucie niepokoju jej nie opuszczało, dlatego też wolała nie zwracać na siebie zbytniej uwagi, będąc uwieszoną na ramieniu silnego wilkołaka i obserwując tłum z uprzywilejowanej pozycji ozdoby Hadwina.
Wilkołak wylicytował jakiś tam obraz czy inną rzeźbę. Ida średnio słuchała, szczególnie kiedy opowiadali ckliwe historie o byłych posiadaczach tych rzeczy, jak przeleżały milion lat na strychu i zostały odkryte całkiem niedawno gdy budynek był poddawany restauracji, albo kiedy obrzydliwie bogaci ludzie bili się o obraz, który miał pokazywać długość ich kutasów w skali od Malczewskiego do daVinci.
Po wygranej licytacji, mieli się zwijać. Hadwin poszedł podać dane potrzebne w takiej sytuacji, a ona uznała, że może spotkać się z tą kobietą. Umówiła się z wilkołakiem za 20 minut przed Mona Lisą, po czym wybrała się w bardziej ciche miejsce gdzie umówiła się ze swoją fanką.
— Hej, od razu przepraszam, ale mam tylko pięć, w porywach do dziesięciu minut. Co byś chciała wiedzieć?

@Jun

Zapalniczka upadła na podłogę, tym sposobem dołączając do innych śladów: metalowej tuby, dziury w ścianie oraz krwi oprawcy i ofiary. Zabawne, jak na kogoś profesjonalnego tajemniczy napastnik zostawił całkiem sporo poszlak, zupełnie jakby w ogóle o nich nie myślał lub przeciwnie, jakby specjalnie pozwalał im trwać, spisując w ten sposób kolejne linijki słów oczywistego zaproszenia. Z zasięgu oczu i rąk zabrał jedynie szpilki oraz torebkę, pozwalając w międzyczasie Idzie na swobodną ucieczkę przez okno. Po pozbyciu się “niechcianych” dowodów ruszył za wampirzycą.
In a limpid brook
the capricious trout
in joyous haste
darted by like an arrow.
I stood on the bank
in blissful peace, watching
the lively fish swim
in the clear brook.
An angler with his rod
stood on the bank
cold-bloodedly watching
the fish’s contortions.
As long as the water
is clear, I thought,
he won’t catch the trout
with his rod.
But at length the thief
grew impatient. Cunningly
he made the brook cloudy,
and in an instant
his rod quivered,
and the fish struggled on it.
And I, my blood boiling,
looked on at the cheated creature.

Rozległ się śpiew złoczyńcy, skoro już oboje opuścili wnętrze muzeum. Dźwięk był na tyle stonowany, aby nie zwracać niczyjej uwagi, o ile obecnej duszy na zewnątrz i na tyle wyraźny, aby pozwolić Idzie na ocenę odległości. Mężczyzna zbliżał się z każdym kolejnym krokiem. Zadowolony, trochę jak psychol, kontynuował "pościg", aż nie dopadł ofiary. Dłoń już nie dzierżyła broni. Zamiast w świetle nieba i pobliskich lamp połyskiwał metalowy (nie mylić ze srebrem) kołek. Facet mimo przedniej zabawy nie zapomniał o zadaniu, chciał zakołkować Idę.

@Ida Olszewska

Ulica. Jej celem była ulica. Nie chciała wbiegać do budynku, bojąc się, że czeka ich tam więcej. Przypadkowi ludzie, którzy na pewno przejmą się kobietą, gonioną przez jakiegoś zwyrola. Potem tylko ważne, żeby zabrali ją do szpitala Doriena, gdzie nikt nie będzie pytał o rany postrzałowe. Da radę, uda jej się.
Trochę nadziei wstąpiło w nią, kiedy pozowlił jej przejść przez okno. Nogi ugięły się pod nią, kiedy musiała upaść na ziemię, ale szybko zacisnęła zęby i się podniosła. Skórę pokryła jej warstwa potu, serce było ściśnięte. Stawiała mechanicznie krok za krokiem, kiedy w pogoni za nią słyszała jakąś pojebaną piosenkę. Zaczęła żałować, że nie wzięła telefonu na tę imprezę. Gdy wychodziła, wydawało jej się to dobrym, taktycznym rozwiązaniem, teraz też widziała, że był to błąd. Wszystko co zrobiła tego wieczora było jednym, wielkim, pieprzonym błędem.
Odwróciła wzrok na chwilę, gdy melodia zrobiła się głośniejsza. Ujrzała kołek i gula stanęła w jej gardle. Czyżby to miał być jej koniec? Przy Luwrze, przebita srebrnym prętem, bez nikogo obok? Przyspieszyła swój niezbyt szybki marsz, a łzy napłynęły jej do oczu. Nie pozwoliła im jeszcze spłynąć po twarzy, ale domyślała się powoli, że to był koniec.

Choć łzy wzbierały się w pięknych oczach, umysł krzyczał o pomoc, a serce waliło w piersi, wróg z Novus Ordo, bo któż by inny, nie okazał litości nieśmiertelnej. Wystarczająco długo bawił się z nią w kotka i myszkę - teraz napawał się widokiem jej strachu. Potem w dumie i poczuciu obowiązku, chyba bardziej jednak tym pierwszym, podciął jej nogi swoją, brutalnie szarpnął za włosy, a kiedy upadła na ziemię z jego powodu, usiadł na niej, aby przypadkiem nie próbowała kopać i za jednym zamachem, wbił metalowy kołek prosto w serce.
Na nic się zdały próby bicia. Wszelkie oznaki buntu mężczyzna natychmiastowo tłumił - tym razem bez zbędnej zabawy. I chociaż z początku drwił z jej bezsilności, tak cios w delikatny narząd nastąpił szybko. Ból nie trwał więc długo, kobieta nie poczuła nawet jak krew zaczęła spływać po ciele, miejscami wsiąkając w materiał sukienki. Otulona objęciem snu mogła jedynie wierzyć, że ktoś przybędzie jej z pomocą.
Wilczy towarzysz niestety zawiódł.
Jego pewnie też dopadli...
Oby tylko inni się zorientowali i zdążyli w porę. Kto wie, do czego JESZCZE posunie się Novus Ordo?

@Ida Olszewska

Ida zostaje zabrana z eventu.
~ End