20 XI - Szukajcie, a znajdziecie...

First topic message reminder :

Noc piękna, księżyc w nowiu. Cicho i spokojnie. Bez wiatru, nieco zimno ale przyjemnie. Miasto tętni swoim własnym, nocnym życiem. Ruch na ulicach już jest znacznie mniejszy, wielu ludzi ogrzewa się w barach i restauracjach, gdzie da się już i tam odczuć świąteczne przygotowania. Wy zaś na dzisiaj miałyście inne zadanie. Po to się tutaj zebrałyście prawda?
Oto dostępne dla was informacje, jakie zostały zebrane przez innych nadnaturalnych i wysłane do Rady i Głów Rodów w Paryżu:

- Egon Cardieux z rodu Scaletta oraz Adrienne  Ortega z rody Van der Eretrein - badali hasło "Bestia z Gevaudan", które wskazuje na wilczopodobną kryptydę z folkloru francuskiego. Biorąc pod uwagę domniemane powiązanie ze światem Dzieci Nocy, podejrzewana jest obecność dzikiego wilkołaka, zważywszy dwa przypadki, w których interweniowała  Tahira Darbinyan oraz jej przyjaciółka, Eleonore Ragan zaledwie w zeszłym miesiącu. Przesłuchiwanie świadków będzie kontynuowane przez wyżej wspomnianych.

Podsumowanie sesji Egona i Adrienne:
- Adrienne zapoznała się z kelnerką Silvią, zyskała nawet jej numer. Obydwoje wiecie, gdzie Silvia mieszka
- trzy bloki dalej niż mieszkanie Silvii mieszkała Christie – jedna z ofiar, zamordowana na swojej ulicy. O Christie dowiedzieliście się tyle, że była kochana i do rany przyłóż, każdemu była chętna pomagać. Niedawno zakończyła związek z chłopakiem, który próbował wyciągać z niej pieniądze, a gdy odmawiała, odgrażał się. Został zatrzymany przez policję, ale Silvia nie wierzy w jego winę. Christie miała również założoną aplikację randkową. Według plotek mogła być bi albo dziewicą. Chciała studiować fizjoterapię.
- ciało Christie znalazł właściciel lombardu usytuowanego naprzeciwko bloku Silvii, nazywa się pan Mercier. Wedle Silvii dziwnie patrzył na ofiarę.
- studenci nie mają pojęcia, kto mógłby zabić ofiarę. Zdania są podzielone, od seryjnego mordercy po Bestię z Gevaudan, przy czym to ostatnie jest uważane przez wszystkich za kompletny mit
- z przesłuchań świadków od innych ciał nie dowiedzieliście się nic interesującego: klasyczne nikt nic nie widział, nikt nic nie słyszał, a ciała znajdowali przypadkowi przechodnie. Pozostałe ofiary miały różny status społeczny oraz majątkowy – znalazł się wśród nich biznesmen, studentka, zwykły magazynier, kasjerka oraz żona jakiegoś bogacza z ciemnej strefy. Na razie nie ustalono żadnych związków pomiędzy ofiarami
- jak na razie jedynym sensownym świadkiem jest pan Mercier, jednak jego lombard jest tymczasowo zamknięty, choć chodzą słuchy, że podobno ktoś widział w środku właściciela, tyle że nie otwiera sklepu
Czy jednak cały ten Hannibal jak go teraz nazywacie to Bestia sprzed lat? Co o tym sądzicie?Czy te przypuszczenia są poprawne?
   
- Tahira Darbinyan podobno nie zdobyła od watah żadnych informacji na temat bieżącej sprawy. Sahak wierzy jednak, że jest to kwestia dyskrecji w tych nader trudnych czasach i Rada ma wieści w tej sprawie bezpośrednio od Alf Watah i czynią oni odpowiednie kroki w separacji od działań Wamapirzych.
Czy jednak jest w stanie Tahira to potwierdzić? Kiedy się kontaktowała, czy rozjaśni sytuację koleżankom w tej sprawie? A może jednak czegoś tutaj brakuje?
   
- Sprawą ciał zajęła się Constanza Moreau oraz Maurice Hoffman z rodu Dracula, których sprawozdanie brzmi następująco - Ciała ofiar zostały oddane rodzinom do pochówku, a ich postępujący rozkład nie jest już w stanie zagrozić jako poszlaka naszemu istnieniu.

Podsumowanie sesji Constanzy i Maurice:
- udało się Wam przeanalizować ciała: otrzymujecie również dokumentację o nich.
- udało się Wam do tych ciał w ogóle dojść.
- udało się Wam wydać fałszywy nakaz wydania ciał, dzięki czemu wróciły one do rodzin. To znacznie załagodziło sprawę, także nikt nie zrobi o to rabanu – ba, dzięki Wam. komendantowi podziękowano za kooperację.
- udało się Wam pozyskać informacje z notesu detektywa oraz mapy na komisariacie, które. pokazuje niezgodność informacji otrzymanych z tymi, pozyskanymi przez ludzi.
- Przynajmniej jedna z ofiar mogła być służącym rodu wampirzego ze względu na tatuaż motyla.
  

Opis ciał:

Spoiler:

Dane ofiar:

Spoiler:

Obszar występowania ofiar i mapa:

Spoiler:

Waszym zadaniem moje drogie jest dowiedzenie się ile właściwie wie policja i jak daleko posunęła się w kwestii śledztwa przez ten czas. Gdzie są dowody? Gdzie wszystkie dane? Ile już tez posiadają na temat mordercy? Czy uda wam się doprowadzi do tego, że sprawa nigdy nie zostanie rozwiązana? Czas zweryfikować własne dane z tymi policyjnymi. Może dojdziecie do jakichś wniosków po utrapieni na balu?

@Ida Antonina Olszewska
@Tahira Darbinyan
@Cerise Dracula

Wszystkie pomieszczenia w mieszkaniu detektywa były dostępne. Żadne z nich nie było zamknięte na klucz. Ida mogła więc bez problemów poruszać się po mieszkaniu i przejrzeć jego rzeczy. Tak samo jak i Cerise. W gabinecie mężczyzny była tablica z wydrukowanymi zdjęciami ofiar i ich danymi. Przy tym było sporo jego notatek próbujących jakoś połączyć te osoby czy też dotrzeć do tego jaki był wzór tych ataków prócz tego, że zachowywał się jak kanibal. Na mapie były oznaczone miejsca, gdzie znaleziono zwłoki oraz miejsca gdzie ofiary mieszkały/pracowały. Każda rzecz inaczej oznaczona. Udało się też uruchomić laptop i go przejrzeć. Był na nim folder, gdzie znajdowały się najczęściej odwiedzane miejsca przez ofiary. Można było śmiało zauważyć, iż szukano potencjalnie wspólnego miejsca spotkania kogokolwiek z nich, nie licząc oczywiście ojca i syna, którzy padli ofiarami mordercy. Na komputerze znajdowała się również aplikacja do logowania się na policyjny profil, gdzie była reszta dokumentacji. Nie było jednak nigdzie zapisanego hasła. Znaczyło to, iż mężczyzna miał wystarczająco dobrą pamięć, by nie przyczepiać nigdzie żadnej karteczki z tak poufną informacją. Telefon mężczyzny nie zawierał niczego ciekawego.

@Tahira Darbinyan @Cerise Dracula @Ida Antonina Olszewska

Tahira będąca cały czas na uchu i dostająca od Cerise postępy ich przeszukiwań kisła sobie w najlepsze w samochodzie i rozmyślała o dalszych krokach, które poczynią po tej słodkiej akcji. W końcu zasugerowała, gdy dowiedziała się o braku loginu do konta:
– A może dałoby się zabrać mu trochę krwi, tak aby się nie zorientował? Tak z pachwiny strzykawką? Wystarczą mi dwie łyżki, żeby odczytać, zobaczyć kawałek życia jego oczami. To może będzie hasło, może jakieś dokumenty, raporty, albo rozmowa, którą odbył z kimś z komisariatu tej sprawie? Nie mam jeszcze kontroli nad okresem w życiu, ale kto wie, może dopisze nam szczęście? – to była luźna propozycja i Tahira nie zamierzała jej forsować w żaden sposób. Dane które zebrały do tej pory były wystarczające do planu z fabrykowaniem powiązań, których tak rozpaczliwie poszukiwała policja. – W ogóle może trzeba im podsunąć, że to nie kanibalizm, a rodzaj chińskiej tortury? Łatwiej wtedy im przyjdzie myślenie o mafii, a nie o kulcie. – rozmyślała, mogąc pozwolić sobie na swobodne mówienie. Kiedy tylko dostała znak, zamierzała podjechać we wskazane miejsce i zgarnąć dziewczyny, aby przejść do drugiej części planu.

Przywitała się z Cerise, informując ją, że powinny się uwinąć w maksymalnie trzy godziny, a najlepiej to w ogóle w dwie i pół. Upewniła się wcześniej, że mężczyźnie nic nie jest, że nadal oddycha i po prostu śpi. Nie miała doświadczenia w dosypywaniu komuś czegoś do drinków, dlatego wolała trzymać rękę na pulsie. Nawet jeżeli znała działanie substancji z chemicznej strony.
Ida dokładnie przyjrzała się wszystkiemu co udało im się znaleźć, jednocześnie robiąc zdjęcia telefonem, który od razu łączył się z zaszyfrowanym serwerem, gdzie je przesłała. Starała się zbytnio niczego nie ruszać, szczególnie, że to ona by była tą, na którą spałyby ewentualne podejrzenia gdyby coś zaginęło lub zostało bardzo widocznie zmienione położenie jakiejś rzeczy w prywatnym gabinecie detektywa.
— Wiesz co, może niech myśli, że się ze sobą przespaliśmy i uciekłam. Może nie będzie wtedy mnie napastował o drugie spotkanie, a jeżeli będzie, to powiem, że to nie było to, czy coś. — Wolała, żeby mężczyzna nie pisał do niej więcej niż to było potrzebne. Szczególnie ze względu na jego własne dobro. Nie chciała, by ktoś niewinny się przez nią wpakował w jakieś trudne sytuacje.
— Skoro i tak musimy go rozebrać to możemy mu pobrać krew. Chociaż wtedy może wyjść siniak. Może przygryzę mu wargę do krwi? Dwie łyżki się raczej uzbierają, a będzie myślał, że to po wspólnej nocy. — Wzruszyła lekko ramionami, będąc po prostu gotową na cokolwiek dziewczyny wymyślą. Chciała już mieć to z głowy i wyjść, wrócić do mieszkania i jak najszybciej zapomnieć. — No i wiesz, jakby ból go miał obudzić, to lepiej żeby zauważył laskę na kolanach co go całuje, niż majstrującą ze strzykawką w strategicznym miejscu. — Tu już cicho parsknęła śmiechem. Podeszła do barku, gdzie wybrała z dwie butelki tańszego alkoholu, które bez skrupułów wylała do zlewu. Nie chciała marnować drogich trunków, nie wiedząc na ile detektyw może sobie na takie pozwolić. Jedną z pustych butelek zostawiła w kuchni, a drugą celowo na stole, żeby wszystko wyglądało jakby wraz z przebiegiem nocy coraz mniej się kontrolowali. Wypłukała też własną szklankę, po czym odbiła na niej cienką warstwę swojej czerwonej szminki, a do środka wlała porcję niedokończonego alkoholu. Korzystając z tego, że do odbicia ust na szklance pomalowała usta ponownie cienką warstwą szminki, którą trzymała w kurtce, przybrudziła też trochę kołnierzyk koszuli policjanta.
Następnie faktycznie rozebrała biednego mężczyznę rozrzucając ciuchy dookoła kanapy. Odbiła resztki swojej szminki u podstawy jego szyi, jednocześnie trochę ją rozmazując palcem dookoła jego ust. Dodatkowo zrobiła malutką malinkę na dole jego szyi i torsie.

Jeżeli dziewczyny uznały, że faktycznie może lepiej nie dźgać nikogo igłą w pachwinę, nachyliła się nad detektywem i wysunęła kły, jednym z nich lekko nacinając dolną wargę, tak by wszystko wyglądało jakby trochę ją poniosło podczas seksu i za mocno przygryzła go podczas pocałunku. Zebrała wszystko do jednej z zakręcanych probówek eppendorfa do wirówki, by przekazać ją Tahirze do odczytu hasła.
Jeżeli uznały, że bezpieczniejsza jest jednak druga opcja to nie oponowała. Pobieranie strzykawką pozostawiła Cerise, nie czując się pewna w tej kwestii.

Po wszystkim spojrzała na przyjaciółkę.
— Coś jeszcze? Potrzebujesz tego hasła teraz, czy zostawiamy tak jak jest i włamiesz się w domu? — Nie była pewna czy Cerise potrzebowała do tego komputera policjanta, czy mogły spokojnie opuścić budynek.

Cerise na bieżąco relacjonowała Tahirze posunięcia i czasem żartobliwie odpowiadała na inne jej uwagi.
- W ogóle nie rozumiem tego kanibala, nie było chyba dotąd ani słowa, że coś wyżarto. W takim razie powinni mieć chyba jego DNA, skoro gryzł? Może ktoś im podrzucił jakieś dodatkowe informacje? - powiedziała Tahirze. Może to jednak był wilkołak, choć wykluczyli tę wersję, jako... pozornie oczywistą, ale nie mającą sensu, gdy patrzy się na więcej.
Cerise zrobiła zdjęcia temu, co ewentualnie przegapiła Ida, ale skupiła się na kopiowaniu dostępnych plików oraz sprawdzeniu ewentualnie haseł do zwykłej poczty, mediów społecznościowych i tak dalej. Mogło się im to przydać później.
- Jeżeli chodzi o mnie, podrzucenie im myśli, że to mafia, nie wydaje mi się głupie. Zwłaszcza skoro szukają wspólnie odwiedzanego miejsca - mruknęła. Choć odnotowała, że nawet jeśli przyślą jakiś donos, familianta jako "świadka", który widział którąś z tych osób w miejscu związanym z interesami uwięzionego męża czy coś w tym stylu, sami powinni rozejrzeć się za prawdziwą miejscówką, którą mogliby wszyscy odwiedzać. - Takie aplikacje zazwyczaj pozwalają na maksymalnie dwie pomyłki. Mogą też zameldować o nieudanym logowaniu, a ja nie mam całego swojego sprzętu. Sprawdzę jej dane, po prostu, nie chcę, żebyś wpadła w kłopoty. Jeżeli będzie to niezbędne, wrócę tu z Mauricem, on ma talent do włamań - stwierdziła krótko. Miała zamiar krótko sprawdzić, czy w danych aplikacji są dane o firmie, która ją stworzyła, czy to aplikacja dedykowana - podejrzewała, że tak, chyba że mieli szczęście i paryska policja tak oszczędzała, że korzystała z Saas...
Gdy skończyła, zadbała, aby wszystko wyglądało jak wcześniej. Czekała na Idę koło wejścia, przy zgaszonym świetle - tak, by móc zwiać, gdyby się obudził, by Ida przekonała go, że tylko się zabawiali, ale też wbiec z powrotem, jeśli Olszewska straciłaby nad sobą kontrolę.

@Ida Antonina Olszewska  @Tahira Darbinyan  @Cerise Dracula

Udało wam się bez problemów zrobić zdjęcia jego tablicy, na której umieszczone były wszystkie jego notatki i przesłać je na zaszyfrowany serwer. Z sukcesem skopiowałyście pliki, jakie były na jego laptopie. Nie udało się jednak uzyskać żadnych haseł. Nie były one nigdzie zapisane, a i sam detektyw miał podwójne uwierzytelnianie. Najpierw trzeba było znać pierwsze hasło, aby uzyskać to na telefon. Telefon był zablokowany również hasłem, nie na odcisk palca. Na żadną z platform nie miał zapamiętanego hasła na laptopie. Udało się znaleźć dane o aplikacji policyjnej. Była ona dedykowana specjalnie dla paryskiej policji - umowa związana z przetargiem i specjalnym, chronionym projektem.
Wszystkie czynności Idy powiodły się. Upozorowanie picia i seksu było dobrym pomysłem i udało jej się to zrobić. Zebrała również krew do probówki. Nie było jej dużo. Wręcz nawet za mało. Do odczytania wspomnień dla istot z wiedzą na poziomi 4 potrzeba 25 ml aby móc aktywować umiejętność. W krwi zebranej przez Idę było zaledwie 1,5 ml. Zebrana krew nie pozwoli im na uzyskanie jakichkolwiek haseł.
Jedno było pewne. Detektyw następnego dnia niewiele co pamiętał. Uznał również, że faktycznie się przespali i był zadowolony. Choć trochę było mu przykro, że nie została do rana. Nawet napisał o tym do Idy, iż z chęcią by się z nią jeszcze spotkał obiecując, że następnym razem lepiej to będzie wszystko wyglądało.
Podsumowując - uzyskałyście informacje czego policja poszukuje i jak próbuje powiązać ofiary. Nawet bez waszej pomocy prawdopodobnie samy pomyślą o jakiejś mafii czy czymś innym, a że Hannibal to jakiś morderca na zlecenie. Jedynym w końcu powiązaniem między ofiarami był aktualnie tylko i wyłącznie on sam. Nic nie nakierowywało funkcjonariuszy na nadnaturalnych, ani nawet odrobinę w ich pobliże.
Dla wyjaśnienia do Cerise z raportu ciał i opisu udostępnionego dla Was na samym początku jest wspomniane o tym, dlaczego uważano iż ofiary jedzono. Cytując

 Co zaś tyczyło się ran ciętych i szarpanych, obecnych na wszystkich ciałach: wyszarpane tkanki ewidentnie wskazywały na ich wyszarpnięcie celem konsumpcji, wykrojone narządy również. Rany cięte w żaden sposób nie układały się we wzór, napis – w nic. W wielkim skrócie: były niejako awangardą dla oczu psychicznego mordercy, który najwyraźniej lubował się - oceniając charakter nacięć - w torturze tysiąca cięć - metodzie, która polegała na zadawaniu ran płytkich i kapkę głębszych, ale nigdy śmiertelnych - z włączeniem wykrajania tkanek. Każde obrażenie zostało zadane narzędziem: ostrzem w przypadku ran ciętych i kolejnym narzędziem do brutalnego wyszarpywania tkanek.

dlatego w danych przez was uzyskanych nie było wzmianki o DNA.

Dziękuję Wam za grę. Jeśli chcecie możecie jeszcze napisać po poście zmywając się spod budynku.

MG zt

Gdy dziewczyny dokończyły swoje działania, spotkały się znów w wozie i odjeżdżając z powrotem do księgarni Cerise omówiły co się udało, czego nie udało uzyskać. Tahira ubolewała, że krwi pociekło tak mało, ale i tak był to tylko los na loterie — jej umiejętności wciąż nie pozwalały na swobodne przemieszczanie się po wspomnieniach, tak aby uzyskać to, którego potrzebowały najbardziej – więc równie dobrze mogła zobaczyć, jak detektyw robi cokolwiek innego, totalnie nie zwiazanego z pracą. Były to jednak akademickie rozważania, najważniejsze, że miały pewność co do tego, że policja nie zakłada, aby byli to nieśmiertelni. Maskarada z tej strony pozostała nienaruszona.

Jadąc i pilnując czy nie mają ogona, ustalały dalsze działania i konieczność odwalenia papierkowej roboty związanej z tworzeniem kolejnych kopii raportów. Na szczęście mieli w ekipie dwie uporządkowane osoby, więc Scaletta pozostawała dobrej myśli. Tahira z kolei notowała ewentualne pomysły na ewaluacje działań mających na celu trzymać rękę na pulsie w działaniach policji zdalnie, bez konieczności narażania kogokolwiek. Pomysły na to z samego rana wylądowały u Sahaka na biurku, ostateczna decyzja należała do niego.

Radzie oraz głowom rodu dostarczono zaś do rąk własnych dokumenty zawierające ogólny przebieg infiltracji, uzyskane informacje z podkreśleniem, że funkcjonariusze wciąż błądzą. W podsumowaniu podkreślono, że policja wciąż szuka powiązań między ofiarami, które są czymś więcej niż sama formuła morderstwa, co mogło ładnie zepchnąć odpowiedzialność na mafię, aby ukręcić śledztwu łeb.


Dziękujemy za sesje!
ZT x3