Sel & Lisek

Lisce do domu przyniesiono ostrożnie zapakowany, elegancki kosz z wikliny, przypominający kosz z kwiatami. Po odpakowaniu okazało się jednak, że w środku nie było tuzina róż, jak można by się spodziewać, a tuzin... Butelek. Każda z nich była rodzajem czerwonego wina z różnych stron świata, niektóre były również dosyć stare. Całość przewiązano fantazyjną wstążką, a do tego dołączono karteczkę.

~~~~~~~~~~~~~~~

27.02.2023


Gdzieś niedaleko świtu rozdzwonił się telefon Liski. Zerknięcie na ekran ujawniło, że całkowicie bezczelnie dobija się do niej Selenka - no jakby nie mogła ruszyć tyłka i podejść do jej gabinetu, tylko zawracać tyłek telefonami. Nie zmieniało to jednak faktu, że akurat w tym dniu Selenka nie raczyła pokazać się w budynku Rady, siedząc sobie grzecznie we własnym domku i wydając dyspozycje familiantom, co zrobić z dwoma kopertami.
- ... ASAP trzeba je dostarczyć do budynku Rady, a jak ni ktoś zgubi, to normalnie uduszę! I potrzebuję większej walizki, bo mi się nic nie mieści... O, cześć Lisku! Mam tu małe zamieszanie. Jak tam się trzymasz? - głos Sel był nawet entuzjastyczny, jednak dmuchnięcie ujawniało, że raczy się papieroskiem. Ostatnio i tak paliła nieco więcej niż zwykle.

@Elisabeth Riche

Blondynka już miała zamiar kończyć jakieś papierzyska. Wiedziała, że świt tuż tuż, więc nawet nie myślała o tym, by wracać do swojego apartamentu. Szykowała się więc do pozamykania pewnych spraw, ogarnięcia siebie i wskoczenia w wyrko w swojej sypialni w budynku Rady. Telefonu się nie spodziewała. Odebrała go dość szybko, więc słyszała to krzątanie się w tle.
- Trzymam się dobrze przy tym całym natłoku zajęć. Co ty tam wyprawiasz? Na co ci walizka? - zapytała spokojnie mając wampirzycę na głośniku i dalej podpisując jakieś dokumenty.

@Elisabeth Riche

Uśmiechnęła się do siebie słysząc głos Liska i musiała przyznać, że co jak co, ale blondynki będzie jej bardzo brakowało. Chyba jednak będzie częściej wpadać... Albo nawet nie wpadać, a często dzwonić po prostu. Taaaa, to jest myśl.
- Noooo niejako w tym temacie dzwonię. - westchnęła lekko. - Wyjeżdżam. A żeby nie blokować nikogo, to Ty i Lusiek dostaniecie moje upoważnienia poświadczone notarialnie. Jakby moje podpisy były potrzebne na cito, to po prostu wykorzystajcie upoważnieniach. Jak coś nie na cito, daj mi znać, to będziemy kombinować. - wyjaśniła krótko, acz spokojnie.

@Elisabeth Riche

Blondynka przez chwilę milczała analizując całą wypowiedzi młodszej wampirzycy.
- Em... Ok... Ale o co teraz chodzi? Gdzie jedziesz i na jka długo? - zapytała spokojnie dalej wypełniania swoje dokumenty. Akurat je kończyła więc było słuchać kliknięcie zatyczki od pióra i odkładanie go na bok. Zaraz potem ruch papierów, które również zostały odłożone na bok.
@Selena

No tak, cała Lisek. Zawsze w papierach, zawsze w pracy, zawsze bez wolnego. Westchnęła głęboko.
- Lisku, Ty naprawdę potrzebujesz wakacji. - stwierdziła bardzo kategorycznym tonem. Ale zaraz potem wypadało odpowiedzieć. - Wyjeżdżam. Do domu. Stwierdziłam, że dobrym pomysłem jest spisać pieśni mojej młodości, ale nagle się okazało, że połowy nie pamiętam. Więc jadę sobie przypomnieć. I nie wiem, na jak długo, dlatego daję Wam upoważnienia w kwestii moich biznesów prywatnych oraz spraw Rady. Jeśli nie będą to rzeczy pilne, to zawsze mogę jakoś przyjechać albo spróbować wysyłki dokumentów kurierem. A jeśli pilne, no to po to Wam moje upoważnienia. - wyjaśniła trochę bardziej łopatologicznym tonem, by nie zostać źle zrozumianą.

@Elisabeth Riche

Uniosła delikatnie brwi do góry słysząc pierwszy komentarz wampirzycy. Mimowolnie podkręciła głową, czego widzieć akurat Selena nie mogła, ale domyśleć się już na pewno.
- Nie mam czasu na wakacje. Mam za dużo spraw na głowie. Papiery i giełda same się nie ogarną - odparła spokojnie. - Baw się tam dobrze, a sprawami się nie przejmuj. Jeśli to nie będzie nic na cito znaczy, że sami sobie z tym poradzimy. Nie przejmuj się i odpocznij przy okazji - dodała w kwestii upoważnień i potencjalnych spraw do załatwienia.

@Selena

Roześmiała się cicho, bo znając Liskę mogła sobie wyobrazić, jak blondynka kręci głową. Naprawdę miała ochotę ją teraz przytulić.
- Oczywiście, że masz. I możesz zawsze pracować zdalnie, wiesz? Jak dojrzejesz do tego pomysłu, a ja się ulokuję, to wpadnij do mnie. - uśmiechnęła się pod nosem do własnych myśli. Na szczęście Lisek nie mogła tego widzieć. - Wiesz, wolę się ubezpieczyć. Jakby ktoś coś wymyślił... Jakby co, Egon zagnieździł się u mnie w domu i muszę zostawić im kota. Wpadnij czasem zerknąć, czy mi nie zadusili futrzaka? - poprosiła ciepłym głosem.

@Elisabeth Riche