Ludzie

Ludzie - określenie proste i jednocześnie na tyle szerokie, że jego detaliczne opisanie jest niemal niemożliwe. Oni sami, niezależnie od epoki na którą spojrzymy, nie byli w stanie dojść do porozumienia z własnym miejscem w świecie. Co myśliciel to inna koncepcja, a tych były setki. Z uwagi na fakt bycia najliczniejszą spośród trzech ras, sprowadzając Wampiry i Wilkołaki do ułamka procenta całości, to nie powinno dziwić. Sami z siebie są bardzo mocno podzieleni, a najważniejszymi kryteriami definiującymi poszczególne grupy są m. in. kolor skóry, klimat w miejscu zamieszkania, wyznawana religia, język, majątek i hierarchia społeczna, forma organizacji (np. plemię, polis, monarchia absolutna, państwo demokratyczne), system wyznawanych wartości. Z kolei pomniejsze zakrawają o: gust muzyczny, subkulturę, sport i kibicowanie danemu reprezentantowi/drużynie, wykształcenie, zawód, preferencje kulinarne itd. Innymi słowy, znalezienie dwóch identycznych osób jest bardzo trudne, a przy uwzględnieniu identycznej osobowości, wręcz niemożliwe.
Chcąc poznać to, jak funkcjonowali w przeszłości - należy sięgnąć po opasłe książki, które są spisywane na bieżąco z kolejnymi interpretacjami lub odbyć sentymentalną podróż wstecz. Z kolei kontakt z teraźniejszymi, jedyne czego wymaga, to tylko - albo i aż - odrobiny elastyczności ze strony Długowiecznego.
Obecnie, dla przeciętnego człowieka, Wampiry i Wilkołaki to nic więcej jak stworzenia fantastyczne, które różnią się detalami zależnymi od lorde danego autora. Dawniej, nawet w okresie świetności Inkwizycji (o której więcej tutaj), trudno było mówić o społeczeństwach będących w pełni świadomymi ich istnienia. Dla większości prostaczków jawiły się jako straszydła z dzieciństwa, tematy do kielicha, legendy lub jeden z czynników warunkujących wysoką pozycję Kościoła w społeczeństwie. W praktyce niewielu miało z nimi styczność i żyło dostatecznie długo, aby móc o tym opowiedzieć. Z uwagi na podjęte środki zaradcze, by wymazać własne istnienie z i tak trudno dostępnych wtedy kart historii, można jedynie spekulować, ile prawdy mają w sobie opowieści o Elżbiecie Bathory lub Vladzie Palowniku.
Mimo to świat Dzieci Luny i Nocy nigdy nie był zamknięty dla wszystkich śmiertelnych. Długowieczni, dla własnej wygody lub realizacji celów swoich lub klanu/stada, od zawsze wysługiwali się ludźmi i część z nich byli zmuszeni wprowadzić do własnego środowiska. Potrzebowali zarządców własnych majątków i przedsiębiorstw, wtyk zdolnych do manipulacji polityką: lokalną, instytucjonalną oraz państwową, a także protektorów mogących chronić ich w chwilach własnej słabości: Wampirów za dnia oraz Wilkołaków w czasie pełni. Tym samym ich użyteczność wykracza daleko poza egzystencję jako pokarm, zwłaszcza w obecnym, zaawansowanym technologicznie świecie. Ponadto, z uwagi na niską płodność wśród nadnaturalnych ras, większość jej obecnych członków została przemieniona - z wielu powodów np. nagrody za wierną i długoletnią służbę, talent w danej dziedzinie, koneksje rodzinne, zauroczenie…

Uwaga: mimo że ludzie nie posiadają jako takiej mechaniki, mogą jak najbardziej zbierać punkty fabularne.
Zgromadzone punkty mogą wydać po potencjalnej przemianie w wampira/wilkołaka lub przenieść na swoje drugie konto: wampir/wilkołak.

Mocne strony:

- lepsza znajomość otaczającego ich świata od przeciętnego Długowiecznego.
- przewaga liczebna oraz technologiczna.
- brak dotkliwej słabości, będącej odpowiednikiem promieni UV, czosnku lub tojadu.
- elastyczność w zaspokajaniu głodu.

Słabe strony::

- słabsi, mniej wytrzymalsi i wolniejsi nawet od młodszych przedstawicieli obydwu ras Długowiecznych.
- śmiertelność, śmierć w wyniku starości ostatecznie dopadnie każdego. Ponadto, z biegiem lat, możliwości fizyczne i intelektualne maleją.
- większa podatność na czynniki zewnętrzne tj. skrajnie niskie i wysokie temperatury oraz choroby.

Familianci, czasem nazywani też domownikami lub sługami, to ludzie, którzy zostali zaznajomieni i stykają się ze światem Wampirów i Wilkołaków niemalże każdego dnia. Istnieje szereg powodów, dla którego tak się stało: z uwagi na specyficzny talent lub posiadane umiejętności, wpływy lub zasoby swoje albo osoby, z którą są bardzo blisko i potrafią wywrzeć na nią wpływ, cechują się ponadprzeciętną dyskrecją, znalazły się w niewłaściwym miejscu i czasie przy jednoczesnym napotkaniu bardziej litościwego Krwiopijcy lub Dziecięcia Luny, zaskarbiły sobie sympatię takowego...

Niezależnie od formy poznania, na co dzień zajmują się pracą na rzecz Rodu lub indywidualnej jednostki, stanowiąc fundament ich działalności. Wykonują szereg zajęć: od zarządzania pobratymcami niemającymi pojęcia o Długowiecznych, przez strzeżenie tych w okresach niemocy tj. Wampirów za dnia i Wilkołaków w czasie pełni, dostarczania pokarmu swym panom/pracodawcom; czy to wabiąc ofiary zgodnie z obowiązującymi zasadami lub oddając im własną krew, po wykonywanie wyspecjalizowanego zawodu pomocnego w konkretnych sytuacjach tj. zamiataniu niewygodnych spraw sądowych pod dywan, kierowaniu atencji mediów na tematy inne aniżeli te wynikające z działań mocodawców, przepychanie konkretnych ustaw urzędowych z perspektywy lokalnej. Innymi słowy, wykonują zadania, których nie powierza się przeciętnym lub mniej zaufanym ludziom.

W przypadku familiantów rodzinnych, odpowiedzialność za ich poczynania spada bezpośrednio na głowę ród/watahę. Przykładowo, ci zajmujący się ochroną najczęściej odpowiadają przed Obrońcami, a szeroko pojęci urzędnicy przed Dyplomata. Za domowników prywatnych odpowiada ich pracodawca.
Jest to "zawód" raczej dożywotni, gdyż raz zaznajomiony ze światem Długowiecznych człowiek w pracy czy po zwolnieniu się z niej, już z niego nie wychodzi - tak samo jak familiant z danego rodu lub klanu - poza ewentualnym przejściem pod komendę innej jednostki lub organizacji. Zaufanie oznacza znajomość sekretów lub drobnych tajemnic, których nikt nie chce ujawniać - podobnie jak własnego istnienia. Tym samym jedynie nieliczni doczekali się pełnoprawnej emerytury.

W większości przypadków, za swą pracę otrzymują pieniądze - więcej aniżeli zarobiliby jako przeciętni, szarzy obywatele - oraz opiekę Frakcji lub poszczególnej jednostki. O ile zamordowanie przez Długowiecznego człowieka oraz zatarcie po sobie śladów zazwyczaj kończy temat, tak mord na Familiancie to przestępstwo, które nie uchodzi płazem. Znane są liczne wypadki z przeszłości, w których tego typu podjazdy kończyły się konfliktem pomiędzy klanami i watahami. Obecnie pierwsze skrzypce odgrywa dyplomacja, zgodnie z protokołem. Ponadto stosownie do zadowolenia ze służby, mogą otrzymywać inne profity tj. pomoc z posłaniem dziecka na prestiżowe studia, opłacenie kosztownego zabiegu, wymazanie grzechów z przeszłości (tzw. czysta karta) - jest to kwestia mocno indywidualna. Za najwyższą formę gratyfikacji uchodzi przemiana w Długowiecznego.

Do pewnego czasu znakiem rozpoznawczym familiantów poszczególnych rodów i watah, w większości przypadków, były tatuaże. Te najczęściej lokowano w rzadko odsłanianych lub łatwych do zakrycia miejscach tj. ramię, pierś, łopatka, udo, kark, nadgarstek.

Dawne oznaczenia:

• - Dracula - czarny orzeł, bez względu na stylistykę zawsze w tej samej pozie oraz ulokowany na lewym nadgarstku.
  
• - Jadeitowy Smok - dawnym oznaczeniem był tatuaż tygrysa, obecnie preferowane są tatuaże ze smokami dla chętnych.
  
• - Van der Eretein - smok z czerwonymi ślepiami i czarnymi łuskami.
  
• - Manteau'blanc - róża z czerwonymi płatkami, bez sformalizowanego listowia.
  
• - Wijsheid - rogi Odyna, najczęściej w ciemnych barwach.
  
• - Objazannost - jako jedyni z większych rodów nie posiadali tatuaży, zamiast tego nosili nieśmiertelniki z zaszyfrowanym numerem identyfikacyjnym oraz wilczym łbem, którego design leży w gestii posiadacza.

Dziś nie stosuje się tatuaży. Zamiast tego każdemu familiantowi wszczepiane są pod skórę malutkie chipy, których nie trzeba maskować. Ich obecność znacznie ułatwia namierzenie familianta przez nadnaturalnych Panów.

Wtajemniczeni

1. @Anais Lesnicki - familiantka Tahiry, a zarazem pracownica Hotelu Sanctuaire (prawniczka)
   
2. @Leila - muzyczka/modelka - familiantka Hotelu Sanctuaire
   

Nieaktywni

1. @Mael Durand - familiant @Yueying
   Znamię przynależności: księżyc
   
2. @Mikhail N. Petrovsky - bez nadnaturalnego pracodawcy
   

Niewtajemniczeni

1. @Adrien Monet - trener na siłowni.
   
2. @André Chevalier
   
3. @Gemma Harrison - dziennikarka śledcza.
   
4. @Catherine Valette
   
5. @Edric Durow
   
6. @Jacob Thompson
   

Nieaktywni

1. @Alexandra Lincoln
   
2. @Amal Hadid
   
3. @Jason Park - pracownik zakładu pogrzebowego
   
4. @Lee Tae Sun (postać nieaktywna)
   
5. @Luna K. Blackthorn - doradca w ambasadzie USA w Paryżu
   
6. @Seraphine Ainsword
   
7. @Michel Rieul