Lisek

TUTAJ WPISZ TREŚĆ WIADOMOŚCI

Gdyby moja obecność była niezbędna, to wróciłam już do Paryża. Mam nadzieję, że współpraca z Sophie odbywała się bez żadnych problemów.

Dlaczego moje papiery są zawsze nie tam, gdzie powinny być...? Ehhh. Nie nadaję się do tego. Wybacz, że znowu robiłaś coś za mnie. Jeśli mogą poczekać kilka dni, to mogę wpaść, jeśli Ci bardzo przeszkadzają, to wyślę Sophie.

Tak, dałam mu znać, że wczoraj wróciłam.

Oczywiście, że dałam, któż inny byłby bardziej właściwą osobą do dzierżenia takich uprawnień? Ale znasz mnie - mój wewnętrzny biznesowy pedantyzm burzy się, że nie mam wszystkiego w jednym miejscu... Jeślibyś mogła popilnować tego majdanu, aż dopilnuję remontu i przeglądu kasyna (maksymalnie tydzień!), to będę zobowiązana i wpadnę po nie, zgarnę i po prostu usiądę na dupie i wszystko poukładam jakoś z sensem, bo znając Sophie zrobiła mi tam rozgardiasz nie łapiąc mojego sytemu katalogowania tego ;D Właśnie, bo nie pytałam, było widać gdzieś jeszcze po mieście białego lupusa?

Wiesz, to naprawdę mini remont - przerobię trochę salę do ćwiczeń (muszę nad tym stać, bo to bardzo łatwo spieprzyć) i trzeba zrobić przegląd wszystkich maszyn.

Może to i lepiej, że jakiś wilkołak nie szlaja się już po mieście.

Mój biznesowy pedantyzm protestuje przeciwko obciążaniu Cię moją pracą - swoją drogą, na giełdzie znasz się o wiele lepiej, niż ja. Ile warty jest dom aukcyjny Sotheby's w Londynie? Łącznie z filiami ofc, gdyby chciało się go wykupić?

Dzięki, jesteś najlepsza! I może jesteś przyzwyczajona, ale ja nie lubię zrzucać na innych swojego bajzlu. Chyba, że to familianci, których w tym celu zatrudniam < 3

Jasne~ Dzięki tak czy siak!

Z pomocą Twoich asystentów razem z Sophie zgarnęłam wszelkie moje papierzyska i dokumentację. Nawet nie wiem, skąd się tego tyle bierze... Wielkie dzięki jeszcze raz, że tego przypilnowałaś! Tak czy tak teraz trzymam łapki na pulsie i nie będę Cię obciążać tym, czego sama powinnam pilnować.
Jakbyś czegoś potrzebowała, daj znać.
Sel

P.S. Pamiętam, że smakowała Ci, jak ostatnim razem ją u mnie piłaś.

Przyznam, że jestem ogromnie zaskoczona brakiem zasadności Twoich pretensji kierowanych w moją stronę. Podczas naszej ostatniej rozmowy bardzo jasno wyraziłaś się w kwestii swoich priorytetów życiowych, na których czele stoi praca, natomiast jakikolwiek kontakt z moją osobą twarzą w twarz jest dla Ciebie tak bardzo nieistotny, że nawet nie warty jakiejkolwiek odpowiedzi lub wspomnienia. Z racji faktu, że byłam za dnia w budynku Rady, uznałam, że jest to najlepszy moment, by zabrać to, co do mnie należy, a jednocześnie nie przeszkadzać Ci w Twej pracy. Co do spotkania natomiast nie śmiem nawet zawracać Ci głowy swoją osobą, skoro Ty ewidentnie tego kontaktu nie chcesz, ponieważ pracujesz. Nie jestem typem osoby narzucającej komukolwiek swoje jestestwo. Aktualnie przebywam albo w kasynie albo u siebie, porządkując wszystko, co uporządkowane być powinno.
Przykro mi, że pochłonięta pracą całkowicie zapomniałaś o jakimkolwiek dbaniu o siebie, nie powinnaś tego robić, bo kiedyś się wykończysz.

Po pierwsze przypominam Ci, że proponowałam Ci nawet, żebyś zabrała pracę ze sobą. Kij z tym, że uznałaś, że po co. Po drugie, byłam w szoku, że moje papiery znalazły się u Ciebie. Nie prosiłam o to. Upoważnienia były tylko po to, jakby była niezbędna moja obecność na miejscu, co Ci zresztą powiedziałam. To, że uznałaś, że weźmiesz na siebie moją pracę, było Twoją decyzją i widzę, że muszę poważnie porozmawiać z familiantami, którzy za moimi plecami uznali, że zmieniają lojalność i MOJE polecenia. Nie zwalaj więc na mnie swoich decyzji. Wielokrotnie mówiłam Ci o odpoczynku, ale Ty zawsze wiedziałaś lepiej. Nie życzę sobie, żebyś na własną rękę zabierała MOJĄ pracę, tylko po to, żeby potem używać tego jako argumentu, że masz jej zbyt wiele. Jeśli nie ma mnie na miejscu, za to płacę familiantom i jasnym poleceniem było, że mają przekazywać mi wszystko. Podważyłaś właśnie moje kompetencje, Elisabeth i zachwiałaś lojalnością moich ludzi.
A jeśli tak bardzo chciałaś porozmawiać, dlaczego sama nie przyszłaś? Za każdym razem oczekujesz, że to ja przyjdę do Ciebie, posuwając się nawet do kradzieży moich rzeczy. Aż tak niegodne jest przyjście do przyjaciółki? Czy jak pisałam wcześniej, praca jest najważniejsza, a Ty robisz mi łaskę, udzielając u siebie audiencji? Zastanów się nad sobą, Elisabeth.
Ach, z dniem dzisiejszym wszystkie moje upoważnienia tracą ważność, a familianci, którzy jeszcze byli lojalni wobec mnie, mają kompletny zakaz przekazywania Ci czegokolwiek z mojej dokumentacji.