Coś na brzusio

First topic message reminder :

Ucieczka z tłumu - jak najbardziej zasadna dla pary wampirów z lękiem przed bzyczącymi skrzydlatymi potworami w czarno-żółte paski na dupkach. Jeszcze bardziej przychylne było przybycie do jednej z dwóch spokojniejszych miejscówek w hotelu – herbaciarni urządzonej na klasyczną azjatycką modłę ceremonii picia tego szlachetnego naparu lanego z tradycyjnego porcelanowego imbryczka do ślicznych czarek wykonanych z tego samego materiału.
Spokój i cisza dominowały w pomieszczeniu w towarzystwie ciepłego oświetlenia urokliwych lampionów oraz unoszącego się w powietrz aromatu świeżo parzonej herbaty.
- Zapraszam, rozgość się, zrelaksuj. - bo jak ktoś powiedział z rana: na ból brzuszka jedzonko precz, nie to, co dobry napitek na rozgrzanie, a że ten już czekał, to nie tracąc więcej czasu, po zdjęciu obuwia (czyli jak na kitajca przystało), Jun od razu zaprosił gościa do niskiego stolika, przy którym zamiast na krzesłach, sadowiono kuperek na wygodnych poduchach.
Po usadzeniu własnego zadka prędziutko sięgnął po imbryczek na poczet zalania dwóch czarek aromatycznym naparem.
- Opowiadaj co tam u Ciebie. - a na zakończenie puenta pod postacią pociągnięcia tematu dla podtrzymania nici dialogu w dźwiękoszczelnym pomieszczeniu z dala od oczu i uszu osób trzecich.

@Jack Riche

@Jun

Nie. - odpowiedź na modłę rasowego Azjaty: krótka i treściwa, niekoniecznie słodka jak niektóre napoje, ale! Przynajmniej nie skrywała żadnych tajemnic.
Od momentu upadku porządku, Jun nie przyjął żadnej haniebnej czy jakiejkolwiek pozycji. Wolał stać na uboczu, patrzeć, wyciągać wnioski, przestawiać figury na szachownicy, pić herbatę i czasami działać, gdy balans sił ulegał niechcianej zmianie.
To prawda. Życie bez nich jest życiem prostym, ale czy czasami nie nachodzi Cię myśl, że przy dalszej perspektywie niczym nie różni się od egzystencji? To błędne koło, w którym jedno nie może istnieć bez drugiego, jeśli chce zachować wszystkie kolory. Z drugiej strony... - chciałoby się powiedzieć: wszystko z umiarem, ale nie, tym razem nic takiego nie opuściło ust Azjaty. Zacięło się za to spojrzenie, jakby rozkładające Jacusiowe jestestwo na czynniki pierwsze.
Zamysł.
Fascynacja.
Badanie.

@Jack Riche

@Jun

-A założyłeś? - przytyk? Nie. Żarcik? Możliwe.
- Wiele mogę powiedzieć o bracie, ale Twojego przybycia nie nazwałbym, pozbyciem się. On i jego przywiązanie do starych zasad: znając go próbował Cię poznać, spędzić czas, nadrobić go. Wyczulenie, bynajmniej nie z powodu Triady. Jego myśli bankowo lewitowały i nadal lewitują wokół sposobu na stanie się lepszym, przepraszam, godnym ojcem. - czyli znów jak na Azjate przystało.
Tym się różnili - on po części utknął w przeszłości a tamten już niekoniecznie. Wszystko miało swoje plusy i minusy, tak jak życie w szarej strefie i chaosie problemów codzienności.
I tego Ryuu był o dziwo świadom.
I wbrew temu co mogły sugerować akcje czy przysłowiowe ogarnięcie, nie wpierdoliła go obojętność.
- To zależy. - od kart, gry, ruchów w niej a przede wszystkim samego Jacka. On i tylko on mógł podjąć odpowiednie kroki. Rolą Juna w tym wszystkim było jedynie przedstawianie różnych opcji. Sam środek natomiast, konsekwencje oraz koniec, rezultaty, dojrzewały w koszyczku decyzji uczestników. Pułapką w tym był na siebie był w sporej części Jacuś.

@Jack Riche

@Jun

-Prawda. - kto jak nie on, coś o tym wiedział. Córka niespodzianka nie wzięła się z powietrza i tak samo wiedza o niej. Matka młodego rozbójnika wykazała się uprzejmością, informując drugą jednostkę dokonanej zbrodni.
Lub też, chodziło o kasę nazywaną alimentami. Czort jeden wie.
- Zależy jakie masz preferencje. Dodatkowe opcje są dwojakie: mogeę zapewnić Ci towarzystwo ludzkiej hostessy, barwnej, zabawnej, niezwykle energicznej a zarazem Leili, chaotycznej lub dostojnej wampirzycy, Tahiry, równie pięknej co zabójczej, mojej idealnej prawej ręki. - dalej byli zwykli pracownicy, cwany haker Enzo oraz Yueying, dawniej nazywana Seleną, trucicielka.
- Przy trzeciej, własnej, czasu mi nie zabraknie. Na dobry początek zaproponowałbym kilkudniowy pobyt, ot na przełamanie pierwszych barier. - wszak to również stanowiło pewną formę poznania, nie tylko części przybytku ale i personelu sprawującego pieczę nad podstawami funkcjonowania wzniesionego hotelu.
Raz jeszcze decyzja należała do Jacusia.
On tutaj tylko cierpliwie czekał, grzecznie pił i dolewał herbatkę.

@Jack Riche

@Jun

Rzucam dla zabawy. Jeżeli gracz sobie nie życzy, rzut się oczywiście nie liczy, na chillku.
Czysty rzut: 7
Jeśli dodawać wszystko no to: 7+5 (percepcja) + 1 (czujne oko) = 13

To dopiero zaleciało wonią poezji w pomieszczeniu i to nie byle jakiej! Dwalin, Balin, Fili, Kili, Dori, Nori, Ori, Oin, Gloin, Bifur, Bofur, Bombur i Thorin masowo klikali łapki w górę, a za nimi metaforycznie szpiczastouchy Jun. Doszło nawet do tego, że niewielki uśmieszek odrobinkę się poszerzył, nie to, co kamienna skorupka na czyimś jestestwie.
Ajć, jeżeli na coś Diabełek był wyczulony, to właśnie na takie rzeczy, ale nie bądźmy chujami i zagrajmy w kosteczki, aby wyniuchać, czy faktycznie sokole oczko coś wyłapało, czy raczej zderzyło się ze ścianą nie do przebicia.
- Można. - zaś co do futer, no to przy uiszczeniu stosownej zaliczki można było prawie wszystko, a nie, moment, od rodziny nie wypadało. Okej, Jun odliczy to od odpowiedniego funduszu na wypadek zniszczeń.
- Miewają tendencję się tu kręcić, przynajmniej póki nie złamią zasad. - twardych, ale nadal obowiązujących reguł, które Azjata pozwolił sobie pięknie wyrecytować, co skrótowo wyglądało tak.
Ręka boska Cię niech zaswędzi, a potem coś upierdoli, jeśli Areczku odważysz się podnieść łapę, laczka, czy cokolwiek innego na któregokolwiek z pracowników lub gości. Kradzieże oraz mordowanie na terenie hotelu oraz miejsc w okolicy było surowo zabronione.
- Zatem niech będzie wampirza niewiasta. Znacie się? - drgnęła rączka brew lub powieka - ewentualnie z winy uśmiechu Jun zaczął subtelnie drążyć temat.

@Jack Riche

@Jun

A to Ci niespodzianka czajniczka bez dna. Oj? Nie, to tylko skośny kitajec i jego nieczyste sztuczki. Wypełnianie czarek nie od razu opróżniło dzbanuszek, a i samo picie nie mogło przebiegać zbyt szybko, co by nie poparzyć podniebienia. Leczenie rzeczą drogą, ale bez obaw - i tutaj stary wujek nie zamierzał wystawiać zdradzieckiego świstka, o ile do gry wkraczała karta z serii: ale dasz pogłaskać futra?
- Mhm... - przedtem jednak należało zderzyć się ze ścianą niechlubnej odpowiedzi, której oczywiście musiało towarzyszyć TO spojrzenie.
- To się dobrze składa. Pierwsze koty za płoty. Tahira będzie idealnym towarzystwem. - czy Jun specjalnie wkopał Jacusia? Skądże znowu! Ktoś jego pokroju nie posunąłby się do trollowania własnej rodziny, ani tym bardziej sprawdzania lojalności obu jednostek po ułożeniu ich na jednym talerzu.
Dawno i nieprawda.
- Prócz Novus Ordo, niewielu osób. Możesz jedynie uważać na Charlotte. Miewa swoje humorki. - szczególnie gdy ktoś nie szanował jej pracy, jako pokojówki, ale shh... - Osobiście też nie zalecam wyprawy na dach hotelu. Nie wiem i chyba nie chcę wiedzieć, jakie zielsko hoduje tam Yueying. - lub też hodowała w założeniu, że ktoś zaraz wybędzie z przybytku (forum).

@Jack Riche

@Jun

No niestety wujaszek nie mógł potwierdzić noszenia plakietek przez Novuski. Wymownym spojrzeniem zresztą to potwierdził. Nie wyróżniali się też pod kątem stylówek ciuchów, preferencji wobec używanych pojazdów czy uszu, które szczęśliwie nie były królicze! To, co jednak wystawiało ich przed szereg...
- Mają manierę nagminnego plotkowania o swoich i rozglądania się we wszystkie strony. - czyli niezdrowy nawyk szukania dziury w całym do wetknięcia badyla. Jeśli myśleli, że nikt tego nie zauważy, to albo wróg nie grzeszył rozumem, posyłał na front dzieci lub specjalnie sprawiał wrażenie niedorozwiniętego celem prowokacji. Jun per se wierzył w dwa ostatnie scenariusze.
- Być może w niedługim czasie przerobię tamto miejsce na nieco bardziej dostępne, może jakiś ogród... Charlotte to jedna z pokojówek. Harda kobita i bardzo sumienna. - oraz z humorami, o czym Azjata już wspominał.
- Poślę ludzie po Twoje rzeczy, jeśli zechcesz. Poza tym, czy mogę Ci jeszcze jakoś asystować? - pytanie pułapka? Nie. Wynikało z czystej troski.

@Jack Riche