Broń przeszłości tożsamością człowieka

First topic message reminder :

Dla Lorenzo dzisiejsza noc zapowiadała się na bardzo interesującą. Wszedł w swoje posiadanie bardzo specyficznej broni, która miała ponad tysiąc lat, lecz nie był w stanie przetłumaczyć fraz, czy nawet symboli wyrytym na ostrzu. Starał się szukać informacji, a także zaciągał rad tłumaczy, lecz żaden nie podołał. Przypomniało mu się, że broń pochodziła z terenów dzisiejszego Kazachstanu, a znał osobę, która pochodziła z podobnego okresu. Na powodzenie była nikła szansa, ale chciał spróbować i tak nie miał nic do stracenia.
Czekając aż Selena pojawi się w jego biurze postanowił polać sobie odpowiedniego trunku czyli whisky i już ze ściągniętą marynarką, która była przewieszona przez fotel przygotowywał wszystko do prezentacji. Delikatnie, w rękawiczkach lateksowych otworzył porządną, metalową skrzynkę, która zachowywała temperaturę i wilgoć na odpowiednim poziomie. Wyciągnął z niej miecz i delikatnie położył na szklanej podstawce. Lorenzo zawsze dbał swoją kolekcje, zwłaszcza jeżeli chodziło o starą broń. Był tego miłośnikiem, lecz nie chwalił się tym hobby na lewo i prawo. W jego profesji mogłoby to być wykorzystane przeciwko niemu, a na to nie mógł sobie pozwolić.

@Selena

Prawdę mówiąc wielu nie rozumiało podstaw dialogu lub handlu, nie umiało uzyskać kompromisu. W stronach Seleny powiadano, że kompromis polegał na tym, że obie strony były tak samo niezadowolone. Niestety emocje były czymś, z czym nie było łatwo walczyć, sama wiedziała o tym i to z własnego doświadczenia. Czasem konieczne było odrzucenie ich, przejście na tryb czystego biznesu, ale nie zawsze dało się to osiągnąć, zwłaszcza, gdy serce było targane różnymi namiętnościami.
- Czasem zapominam, jak to jest rozmawiać z innym dyplomatą, zwłaszcza takim, który ma już sporo doświadczenia. - skinęła lekko głową unosząc w górę kąciki ust. - Ci odpowiedni w lot potrafią przewidzieć problem, bo sami mają takie same obawy. - roześmiała się cicho, w zasadzie całkiem zadowolona z jego słów. Wiedziała, że może zaufać Enzo i że nie zdradzi pokładanej w siebie wiary.
- Mam pewną rękę, od rzutów nożami... A zimna krew... Jak to powiedziano: wiemy o sobie tylko tyle, na ile nas sprawdzono. Czasem sądzimy, że zachowalibyśmy się w danej sytuacji tak czy siak, a rzeczywistość pokazuje, że robimy coś jeszcze innego. Ale łatwą do ukrycia broń zawsze warto mieć. - skwitowała spokojnie, zaczynając ostatnio trochę bardziej doceniać zdolności bitewne. Niestety retoryką nie dało się załatwić wszystkiego, taka była bardzo smutna prawda.
Dotyk tego typu nie był czymd, z czym spotykała się często. Rzadko kiedy można było spodziewać się masażu karku i delikatnej pieszczoty ciała po spotkaniu, a raczej konsultacji w sprawie broni. Chłód dłoni Lorenzo był czymś zaskakującym i przyjemnym, nawet jeśli bardziej przyzwyczaiła się do ciepłych rąk. Zaciągnęła się jego zapachem, lekko odchylając głowę by poczuć więcej przyjemnej woni. Przez jej ciało przeszedł dreszcz, kiedy tylko odezwał, a widoczna spod materiału skóra pokryła się gęsią skórką. Mógł to zobaczyć z tej odległości, tak samo jak półprzymknięte oczy wampirzycy.
- Widzę, że jesteś wszechstronnie uzdolniony... - zamruczała, kwitując pocałunki cichymi westchnięciami i lekkim odchyleniem głowy, udostępnieniem większej ilości nagiej, wrażliwej skóry... Przynajmniej dopóki jej nie ugryzł.
Nie spodziewała się tego ruchu. Jęknęła głośno, po części z przyjemności i po części z lekkiego bólu. Jej krew nadal trochę smakowała wanilią, co niejako nie pasowało do wampirzycy, ale spod spodu przebijał się jej prawdziwy smak, lekko orientalny i pikantny. Przyciągnięta bliżej natomiast zrobiła jedyny logiczny ruch, lekko poruszyła biodrami, by wygodniej wpasować się w ciało za sobą.
- Nieładnie tak gryźć... - wymruczała, leniwym tonem, nie robiąc dosłownie nic, by go powstrzymać. Jedną dłoń oparła o jego, drugą natomiast zarzuciła na kark mężczyzny. - Czyżbyś miał jakieś niecne plany wobec mnie? - lekko się wygięła, przyciskając do niego biodra i wyginając lekko do przodu biust. Nie zamierzała się bronić, a nawet wręcz przeciwnie, od naprawdę dawna nikt nie gryzł jej w ten sposób.

@Lorenzo Van der Eretein

Ich rozmowa przeszła zupełnie na inny poziom. Z małego flirtu doszli do dotyku, który obydwom się podobał. Lorenzo delektował się smakiem, a także zapachem jej krwi nie marnując ani kropelki. Nie wziął dużo, wręcz zanurzył tylko język, aby jej nie osłabić. Po skończonym posiłku delikatnie przejechał ustami po ranie, aby ją wyczyścić.
- Miałem dużo czasu na rozwinięcie wielu umiejętności. - szepnął ponownie do jej ucha chcąc przyprawić o delikatne dreszcze, które przeszły jej ciało. Raczej żadne z nich nie spodziewało się że ten wieczór się tak potoczy, ale czy komuś to przeszkadzało?
- Jest to jedna z niewielu chwil w których działam bez planu. - odpowiedział zgodnie z prawdą, gdyż stało się to samoistnie. Pierwotnie chciał rozmawiać tylko o znalezionym przez niego artefakcie, ale Selena pobudziła w nim inne instynkty. Postanowił obrócić ją w swoim kierunku i przeniósł ich bliżej biurka. Posadził ją kancie sam zbliżając się. Jedną ręką chwycił za jej podbródek i podniósł do góry, aby następnie pocałować ją w usta. Jedną ręką odpiął dwa guziki od swojej koszuli i wyzwolił tym samym swoją szyje.
- Jeżeli chcesz sama możesz sprawdzić czy przypadkiem tego nie zaplanowałem. - zaproponował czekając na to co zrobi.

Nie tak łatwo było ją osłabić, zwłaszcza teraz, gdy była pełna życia i energii. Ugryzienie przyjemnie ją zaskoczyło, pobudzając emocje i odczucia, których nigdy nie spodziewałaby się po tym spotkaniu. Ale czy narzekała? Skądże znowu. Zwłaszcza, gdy pod wpływem szeptu ponownie przeszedł ją dreszcz i na taką prowokację mogła zareagować tylko w jeden sposób. Odwróciła lekko głowę, starając się musnąć wargami policzek mężczyzny.
- Czy jedną z nich jest nieprzyzwoite kuszenie? - wymruczała mu do ucha, uśmiechając się delikatnie przy tym. Przesunęła po swoich wargach końcówką języka, lekko je zwilżając i grzecznie pozwoliła obrócić się przodem. - Smakowało? - wpatrzyła się w oczy mężczyzny, jednocześnie wygodnie sadowiąc się na biurku i korzystając z tego, że teraz była nieco wyżej.
Błysk w oczach Seleny wskazywał na to, że w przeciwieństwie Lorenzo, ona miała jakiś plan. Pytanie brzmiało tylko, kiedy zamierzała wprowadzić go w życie. Odwzajemniła pocałunek, przytrzymując mężczyznę na dłuższą chwilę przy sobie, by nie kończyć tak szybko przyjemnej czynności. Dopiero potem zastanowiła się chwilkę nad jego propozycją.
- Ależ Ci wierzę, nie martw się o to. Nie wypada jednak odrzucić takiej propozycji... - przesunęła dłońmi po nadal okrytej materiałem piersi wampira. Drobne dłonie bardzo szybko poradziły sobie z guzikami, odsłaniając nieco więcej nagiej skóry, a nie tylko szyję. Złożyła kilka miękkich pocałunków na ciele mężczyzny, zaczynając od szyi, a na jego świeżo obnażonej piersi kończąc. Dopiero wtedy wysunęła kły i zadrasnęła skórę, by zacząć powoli spijać posokę.

/x2 zt