Indeks
Liczba postów : 137
First topic message reminder :
Zapowiedział się, co w sumie nie było takie szokujące jak mogłoby być. Grzecznie wysłał krótką wiadomość tekstową z informacją o której jego lot ląduje w Paryżu. Oczywiście dodał, że byłoby mu niezmiernie miło, gdyby ktokolwiek na niego czekał. Szokować mogło w sumie to, że w ogóle jego nowa miała stanąć na paryskiej ziemi, w siedzibie rodu tak szalonego jak genialnego.
Rodu, który zżerał masę funduszy. O, to pana Fiazzo interesowało szczególnie mocno. Czy z inwestycji mógł spodziewać się jakichkolwiek intrat, czy samym strat i utrapień? Miał również wiele pytań, które aż domagały się, by na nie ktoś odpowiedział.
Ryba psuje się od głowy, dlatego póki co nie zdecydował się na zbieranie informacji od wszystkich wokół, tylko skierował się do kogoś, kto równie dobrze mógł wiedzieć, co się dzieje, albo być powodem tego, co się dzieje.
Fiazzo, jak na ironię, miał ledwie dwie godziny lotu do Paryża. Tak blisko, a tak daleko. Nie leciał regularnym rejsem, tylko czarterem. Nie był na tyle rozrzutny by kupić własny odrzutowiec. Właściwie w ogóle nie był rozrzutny, chyba że brać pod uwagę okazjonalne ciskanie w Michaia banknotami.
Na lotnisku jego oraz Michal - zbieżność imion na pewno przypadkowa - odebrał człowiek podstawiony przez głowę rodu. Trasę do siedziby spędził przeglądając na tablecie raporty za ostatni rok. Czerwony kolor podnosił mu ciśnienie równie dobrze jak bykowi przed corridą.
Rodu, który zżerał masę funduszy. O, to pana Fiazzo interesowało szczególnie mocno. Czy z inwestycji mógł spodziewać się jakichkolwiek intrat, czy samym strat i utrapień? Miał również wiele pytań, które aż domagały się, by na nie ktoś odpowiedział.
Ryba psuje się od głowy, dlatego póki co nie zdecydował się na zbieranie informacji od wszystkich wokół, tylko skierował się do kogoś, kto równie dobrze mógł wiedzieć, co się dzieje, albo być powodem tego, co się dzieje.
Fiazzo, jak na ironię, miał ledwie dwie godziny lotu do Paryża. Tak blisko, a tak daleko. Nie leciał regularnym rejsem, tylko czarterem. Nie był na tyle rozrzutny by kupić własny odrzutowiec. Właściwie w ogóle nie był rozrzutny, chyba że brać pod uwagę okazjonalne ciskanie w Michaia banknotami.
Na lotnisku jego oraz Michal - zbieżność imion na pewno przypadkowa - odebrał człowiek podstawiony przez głowę rodu. Trasę do siedziby spędził przeglądając na tablecie raporty za ostatni rok. Czerwony kolor podnosił mu ciśnienie równie dobrze jak bykowi przed corridą.
Milestone 100
Napisałeś 100 postów!
