Lis & Lou

First topic message reminder :

Chwilę zwlekała z wykonaniem telefonu. Zastanawiała się, ale ostatecznie wybrała numer do Louisa. Siedziała w swym gabinecie na fotelu przy biurku patrząc na papiery, jakie miała zebrane przed sobą. Miała aktualnie bardzo mieszane uczucia.
- hej Lou... Mam nadzieję, że ci nie przeszkadzam - odezwała się gdy odebrał od niej telefon. Poczekała aż odpowie i cicho westchnęła. Zastukała nieco nerwowo palcami o blat własnego biurka nie bardzo wiedząc jak zacząć.
- Ja... Em... Powiem tak. Nie wiem co mam myśleć, ale dostałam nie tak dawno wiadomość od Seleny, że wróciła. Mam mieszane uczucia co do tego i martwię się o Marcusa teraz jeszcze bardziej - zaczęła próbując poukładać własne myśli.

@Louis

Będąc wrednym Louis mógłby w czasie rozmowy z Elisabeth, napisać do Marr, by ta najzwyczajniej w świecie wyłączyła prąd w całym budynku. Wtedy Radna nie miałaby, jak wykonywać swoich obowiązków. Heh, mógłby, jednak nic takiego nie zrodziło się w głowie z prostej przyczyny - wniosłoby to więcej szkód niż pożytku, a nie taki był zamiar.  
- Nikt nie mówi teraz Elisabeth, jutro, pojutrze, za rok, dwa... Czasami te nitki zrywają obietnice za nas,a czasem to my powinniśmy je złamać. - ton mężczyzny coraz bardziej “cichł”, aż w końcu nie zamilkł całkowicie na rzecz uraczenia uszu kobiety szumem listków tańczących w takt kapryśnego wiatru. I nie, nieprzypadkowo zacytował jej własne słowa, którymi nie tak dawno temu zachęcała go do zrobienia kroku w przód. Teraz to ona musiała takowy uczynić - jeden, drugi, nawet dziesięć z asystą wszystkich tych, którzy dzielnie stali obok, gotowi podać jej dłonie i chwycić za dłonie w razie potrzeby.
Póki co Louis miał nadzieję, że tych kilka prostych odgłosów natury pomoże kobiecie choć na chwilę się odprężyć: zachęcić, by zamknęła oczy, wzięła wdech i przez moment nie myślała o przysłowiowym zapierdolu.
- Pamiętaj o herbacie... W moim gabinecie jest dokładnie ta sama, którą niegdyś piliśmy razem. - dodał i nie, i tym razem nie chodziło mu o nic zbereźnego. Próbował przypomnieć Lisowi tamte chwile, w których woń skutecznie oderwała ją od rzeczywistości.

~End Calla