Cygańska osada

I. WEJŚCIE:

1. niewielki drewniany płotek stanowi wejście główne do cygańskiego przybytku. Nie odgradza on całego terenu - służy jedynie za dekorację.
   
2. zaraz po wejściu oczy wita naprawdę ogromne drzewo, pod którym na spokojnie można się ukryć przed palącym słońcem upalnych dni. Co dociekliwsi mają szansę zauważyć wyryte na jego korze imiona wszystkich cyganów: wilczych zamieszkujących obecnie zarekwirowane tereny oraz ludzkich, którzy pomimo preferowania życia w mieście, często odwiedzają swoich braci oraz siostry, jak i również przywożą im zapasy.
   
3. po prawej stronie od wejścia stoi sześć całkiem sporych i ładnych drewnianych domków. Pięć z nich jest zamieszkałych przez wilkołaki z cygańskiej watahy, niekiedy i również przez familiantów z tej samej rodziny, którzy wpadają w odwiedziny. Jeden największy domek stoi natomiast pusty, gdyż jest przeznaczony dla gości lub na poczet prowadzenia spotkań.
   
4. po lewej stronie od wejścia znajduje się sporych rozmiarów klinika. Jej wyposażenie jest dalekie od szpitalnego, niemniej pozwala na przeprowadzanie podstawowych zabiegów, zarówno na wilkołakach z różnych powodów, jak i rannych zwierzętach znalezionych w czasie wypraw po lesie.
   Informacyjnie:  chętni mogą korzystać z tamtejszej toalety oraz prysznica.
   
5. zarówno od wejścia, do domków, kliniki oraz ogniska wiedzie wydeptana ścieżka. Dalszy jej szlak prowadzi poza segment "mieszkalny" w tym przez kolejny domek - mieszkanie Alfy cygańskiej sfory.
   

II. OGNISKO I WOZY:

1. miejsce na ucztowanie znajduje się za ogromnym drzewem - to właśnie w nim rozpalane jest trzaskające ognisko, nad którym piecze się mięsiwo, a przy którym cyganie grają, tańczą i śpiewają.
   
2. w tej samej okolicy nie brakuje cygańskich wozów. Ich ilość bywa różna, toteż ciężko jest określić stałą liczbę. Na zabawie pojawiły się trzy wielkie cygańskie wozy. Każdy z nich połączony jest mnóstwem kolorowych światełek, a do tego ozdobiony w klasyczny cygański sposób. Chętni mogą zajrzeć do środkowego, gdzie podobno urzęduje tajemnicza wróżka.
   

III. KNAJPKA:

1. knajpka Regisa: dwupoziomowy budynek podzielony na kilka pomieszczeń. Na poziomie zero znajdują się: magazyn, kuchnia, zaplecze, toaleta oraz sala dla gości. W podziemiach natomiast wybudowano chłodnię, gdzie przechowywane jest mięso.
   
2. goście mogą cieszyć się posiłkami zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz lokalu, gdzie nie zabraknie mnóstwa stolików.
   
3. na wydzielonym terenie wokół knajpki nie brakuje drzew. Z racji tego na każdym ze stolików znajdują się specjalne aromatyczne świeczki do odstraszania komarów i innego robactwa zamieszkującego lasy.
   
4. w knajpie można pić do upadłego: nie brakuje w niej oczywiście baru z alkoholami.
   

IV. SPARING:

1. miejsce na mordobicie znajduje się za cygańskimi wozami, a więc z dala od segmentu mieszkalnego.
   
2. ziemię wypełniono piachem, dzięki czemu potencjalne upadki w czasie prania aż tak nie bolą.
   
3. kwadratowy kształt wydzielonego rejonu nie jest w żaden sposób otoczony płotem ani innymi barykadami. Przeważnie takowy mur tworzą widzowie, którzy miewają tendencję do wypychania zawodnika z powrotem na ring.
   
4. dalej za miejscem do bijatyk znajduje się gęsty las.
   

V.STRZELNICA:

1. jest największym segmentem wydzielonym na potrzeby wszelkich zabaw/konkurencji, a znajduje się po lewej stronie knajpy (wejście tak jak napis na schemacie).
   
2. biała linia stanowi granicę, której zawodnikom konkurencji pod żadnym pozorem nie wolno przekroczyć.
   
3. na gałęziach oraz korach drzew umieszczono tarcze. Ich rozmiary oraz odległości od białej linii są różne - podobnie jak trudność trafienia centralnie w ich środek.
   
4. w równej odległości pomiędzy stanowiskami do strzelania ustawiono niewielkie latarnie, aby zapewnić w miarę przyzwoite oświetlenie, chociażby na poczet przeładowania broni. Przydatne, gdy cała zabawa ma miejsce w nocy.
   

Informacyjnie: cała "osada" znajduje się godzinę drogi od Paryża. Droga do miejsca nie sprzyja jeździe sportowymi autami: zaleca się przyjechać czymś "normalniejszym".
Pojazdy parkuje się nieopodal ścieżki prowadzącej do wejścia osady.